Antoni Adam Piotrowski
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 września 1853 Nietulisko Duże | |
| Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 1924 Warszawa | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
Antoni Adam Piotrowski (ur. 7 września 1853 w Nietulisku koło Kunowa, zm. 12 grudnia 1924 w Warszawie) – polski malarz, rysownik, ilustrator.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ojciec artysty był urzędnikiem w walcowni żelaza w Nietulisku. Piotrowski uczył się malarstwa u Wojciecha Gersona, w 1875 roku wyjechał na studia do Monachium (w końcu października 1875 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych – Naturklasse)[1], następnie od 1877 roku był uczniem Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1872−1882 przebywał w Paryżu. W 1885 roku wyjechał do Bułgarii jako korespondent i rysownik brytyjskich czasopism The Graphic i The Illustrated London News oraz francuskich Illustration i Le Monde Illustré.
Brał udział jako ochotnik w wojnie serbsko-bułgarskiej (1885−1886), będąc odznaczony bułgarskim Orderem Św. Aleksandra II klasy[2], Orderem Waleczności i Medalem Wojskowym, a dziewięć obrazów i wszystkie rysunki z wojny zostały zakupione przez rząd bułgarski. Na zamówienie księcia Ferdynanda namalował jego portret, za co otrzymał odznaczenie Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Cywilnej.
W 1900 roku osiadł w Warszawie. W 1925 roku odbyła się pośmiertna wystawa jego prac w „Zachęcie”. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.
Oprócz przedstawień batalistycznych malował głównie sceny rodzajowe, także portrety i obrazy historyczne. Podobnie jak Maksymilian Gierymski, był autorem licznych scen z powstania 1863 roku. Do ważniejszych prac należą:
- Egzekucja powstańca (1885)
- Rzeź w Bataku (1889)
- cykl obrazów z wojny serbsko-bułgarskiej
- Bezdomna (1896)
- Intencja (1912)
- Wiosna (1902)
- portrety:
- księcia Aleksandra Battenberga
- księcia Ferdynanda Koburga
- szereg ilustracji w czasopismach polskich
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. 2, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 12, ISBN 83-903086-1-4.
- ↑ Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. T. VII. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2003, s. 211
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Piotrowski – biografia na portalu NiezlaSztuka.net
- Леонора Ангелова, Антони Пьотровски – свидетел и хроникьор на княжеското време