Henryk Dembiński (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 20:32, 1 gru 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Henryk Dembiński
Portret gen. Henryka Dembińskiego z 1852 autorstwa Henryka Rodakowskiego

Henryk Dembiński (ur. 16 stycznia 1791 w Strzałkowie koło Stopnicy – zm. 13 czerwca 1864 w Paryżu) – polski generał, a także podróżnik i inżynier.

Służył w armii Księstwa Warszawskiego w latach 1809-1814. Był posłem na Sejm Królestwa Polskiego w roku 1825. Brał udział w powstaniu listopadowym, gdzie wyróżnił się zwłaszcza w wyprawie na Litwę. W sierpniu 1831 został mianowany generałem dywizji i przez krótki czas pełnił funkcję wodza naczelnego. Gubernator wojskowy Warszawy od 9 sierpnia do 12 sierpnia 1831[1] Brał także udział w bitwach pod Dębem Wielkim i Ostrołęką. Po zakończeniu powstania wyemigrował do Francji, gdzie był związany z obozem A. J. Czartoryskiego. Członek władz Związku Jedności Narodowej. [2] W powstaniu węgierskim w 1849 roku dowodził węgierską Armią Północną. Następnie powołany na stanowisko szefa sztabu naczelnego i wodza naczelnego armii węgierskiej. Ponieważ jego kandydatura wzbudzała zazdrość wśród niektórych węgierskich przywódców (szczególnie Artúra Görgeya), z funkcji tej zrezygnował po niepowodzeniu pod Kápolną. Po kolejnej klęsce armii węgierskiej pod Temeszwarem i rezygnacji Lajosa Kossutha wyjechał do Turcji.

Linki zewnętrzne

  1. ↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 483.
  2. ↑ Joanna Nowak, Władysław Zamoyski, o sprawę polską w Europie (1848-1868), Poznań 2002, s. 32-33.
Wodzowie naczelni powstania listopadowego

Szablon:Gubernatorzy wojskowi Warszawy 1830-1831

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Dembiński_(generał)&oldid=15028069”