Henryk García Beltrán
| {{{tytuły}}} | |
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
| Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
| Czczony przez |
{{{kościół}}} |
| Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
| Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
| Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
| Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
| Patron |
{{{patron}}} |
| Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
| [[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} | |
Henryk García Beltrán znany też jako Henryk z Almazora, (hiszp.) Enrique de Almazora, Enrique García Beltrán (ur. 16 marca 1913 w Almassora na terenie diecezji Tortosa, zm. 16 sierpnia 1936 pod Castellón de la Plana) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, diakon, kapucyn, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej[1][2][3][4].
Biografia
Był synem Vicente García i Concepción Beltrán[1]. Ochrzczony został w miejscowej parafii w dniu urodzin[1]. Do zakonu kapucynów wstąpił 13 sierpnia 1928 r. w klasztorze w Massamagrell[3][1]. Śluby czasowe złożył 1 września 1929 r., a profesję wieczystą 17 września 1935 r[4]. Uczestnicząc w chórze pogłębiał studia muzyki sakralnej[1]. Z pobożnością realizował swoje powołanie[1]. Kultem otaczał Eucharystię i Józefa z Nazaretu[1]. Pokornie i z oddaniem oddawał się umartwieniom, wiernie realizując przepisy Reguły zakonnej[1]. Podjął studia i gdy przygotowywał się do przyjęcia sakramentu święceń kapłańskich wybuch wojny domowej i fali prześladowań katolików, napaści na klasztory zmusił go do ukrycia[3]. 18 lipca 1936 opuścił klasztor w Orihuela[4]. Wkrótce obecność diakona w domu rodzinnym odkryta została przez milicję i 1 sierpnia nastąpiło aresztowanie zakonnika[3][4]. Rozstrzelany został pod Castellón de la Plana[3]. Ostatnimi słowami Henryka z Almazora były:Szablon:CytatD Zabity z nienawiści do wiary (łac.) odium fidei[5].
Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1957-1959[6]. Beatyfikowany w pierwszej grupy wyniesionych na ołtarze męczenników z zakonu kapucynów zamordowanych podczas prześladowań religijnych 1936-1939[7][8], razem z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku[1][6].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dzienną rocznicę śmierci (16 sierpnia), a także w grupie męczenników 22 września[8][4]. Miejscem kultu Henryka García Beltrána jest archidiecezja walencka[9].
Zobacz też
- ↑ a b c d e f g h i Beato Enrico da Almazora (Enrique Garcia Beltran) Diacono e martire. 2006-10-30. [dostęp 2013-06-14]. (wł.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 404. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e Directorio Franciscano. Santoral Franciscano; Beato Enrique de Almazora. [dostęp 2013-06-14]. (hiszp.).
- ↑ Enrique of Almazora. New Zealand Capuchin Friars Website. [dostęp 2013-06-14]. (ang.).
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 405. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ José Aparicio Sanz Presbítero y 232 compañeros presbíteros, religiosos, religiosas y laicos mártires. [dostęp 2013-06-14]. (hiszp.).
- ↑ a b Alfonso Ramírez Peralbo, OFM Cap (postulator): Beati Martiri Spagnoli Cappuccini di Valencia. 2006-10-30. [dostęp 2013-06-14]. (wł.).
- ↑ Santos y Mártires valencianos; Enrique de Almazora. [dostęp 2013-06-14]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
- Br. Enrique de Almazora, diakon, OFMCap (1913-1936) - Męczennik. Portal Braci Mniejszych Kapucynów, 1 września 2009. [dostęp 2013-06-14].