Przejdź do zawartości

Henryk Hinz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Hinz
Data urodzenia

1929

Data śmierci

1992

Zawód, zajęcie

filozof, historyk

Henryk Hinz (ur. 1929, zm. 1992) – polski filozof, historyk myśli społecznej, związany z warszawską szkołą historii idei.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Od religii do filozofii: z dziejów kultury umysłowej epoki Oświecenia, Warszawa: "Iskry" 1960.
  • Polska myśl filozoficzna: Oświecenie, Romantyzm: wybrane teksty z historii filozofii, wybór, wstępy i przypisy Henryk Hinz, Adam Sikora, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1964.
  • Dwie wizje dziejów Polski, Warszawa: Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Laickich 1966.
  • Hugo Kołłątaj, Rozbiór krytyczny zasad historii początkowej wszystkich ludów, oprac. i wstęp Henryk Hinz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1972.
  • Filozofia Hugona Kołłątaja: zarys monografii, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1973.
  • Polskie oświecenie i Komisja Edukacji Narodowej, Warszawa: TKKŚ 1973.
  • Wstęp [w:] Frank E. Manuel, U źródeł nowoczesnego religioznawstwa, tł. Marcin Król i Janina Wiercińska, wstęp Henryk Hinz, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1973.
  • Wstęp [w:] J. S. Spink, Libertynizm francuski od Gassendiego do Voltaire'a, tł. Anna Neuman, wstęp Henryk Hinz, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1974.
  • Kalendarz półstuletni 1750-1800, wybór tekstów, wstęp i oprac. Bronisław Baczko, Henryk Hinz, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1975.
  • Gugo Kollontaj, per. s pol. P. F. Kazina, Moskva: "Mysl" 1978.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]