Przejdź do zawartości

Heorhij Piławow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heorhij Piławow
Data urodzenia

13 grudnia 1974

Obywatelstwo

Ukraina

Tytuł szachowy

arcymistrz (2005)

Ranking FIDE

2607

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Heorhij Piławow, ukr. Георгій Пілавов (ur. 13 grudnia 1974 w Ługańsku) – ukraiński szachista i sędzia klasy międzynarodowej (FIDE Arbiter od 2013), arcymistrz od 2005 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na liście rankingowej Międzynarodowej Federacji Szachowej pojawił się dopiero 1 stycznia 2000 r. (w wieku 26 lat), jeszcze w tym samym roku przekraczając granicę 2400 punktów[1]. Już pięć lat później otrzymał tytuł arcymistrza, co jest wydarzeniem wyjątkowym.

W 2002 r. zajął II m. (za Nikołajem Puszkowem) w Azowie, natomiast w 2003 r. odniósł sukcesy w dwóch turniejach rozegranych w Ługańsku (II m. za Nikołajem Puszkowem oraz dz. I m. wspólnie z Jewgienijem Kobyłkinem), w tym drugim przypadku zdobywając pierwszą normę arcymistrzowską. W 2004 r., wypełnił dwie kolejne normy na tytuł arcymistrza: ponownie w Ługańsku (dz. II m. za Wiktorem Warawinem, wspólnie z Aleksandrem Areszczenko) i w Eliście (I m.). Zwyciężył również w Jessentukach i drugim turnieju w Ługańsku oraz podzielił II m. (za Borysem Sawczenko, wspólnie z m.in. Eduardem Andriejewem) w Piatigorsku.

W kolejnych latach odniósł szereg sukcesów, zwyciężając bądź dzieląc I miejsca w:

Liczba tych zwycięstw (prawie wszystkie w turniejach rozgrywanych systemem kołowym bądź dwukołowym), a przede wszystkim osiągana w nich zdobycz punktowa (niejednokrotnie bliska wynikom stuprocentowym), jak również brak zapisów partii z większości z nich (w liczącej ponad 4 miliony partii ChessBase Megabase 2009 znajdują się tylko 93 partie Heorhija Piławowa z lat 2005–2008, spośród ponad 500 sklasyfikowanych przez FIDE w tym okresie)[2] oraz fakt, że rozgrywane były one tylko na terenie Rosji i Ukrainy, praktycznie w tych samych miejscowościach i często w zbliżonej obsadzie, mogą świadczyć o nieuczciwym sposobie gry, mającym na celu zdobycie jak największego przyrostu rankingu, czego efektem było relatywnie szybkie zdobycie tytułu arcymistrza oraz przekroczeniem granicy 2600 punktów rankingowych. Sytuację tę skomentował m.in. arcymistrz Michaił Gołubiew na łamach Chess Today[3].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 listopada 2011 r., z wynikiem 2630 punktów zajmował wówczas 11. miejsce wśród ukraińskich szachistów[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. benoni.de/schach/elo: Pilavov, G.. [dostęp 2009-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. ChessBase Megabase 2009
  3. Chess Today 218. [dostęp 2006-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-09)].
  4. Rating Progress Chart: Pilavov, G.. [dostęp 2009-04-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]