Przejdź do zawartości

Herb Siedmiogrodu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Siedmiogrodu z 1659 roku

Herb Siedmiogrodu

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Na trójpolowej tarczy, dzielonej w pas, pole pierwsze (górne) barwy niebieskiej, na nim pół orła czarnego w prawo[1], ze złotym rozwartym dziobem, z którego wysunięty czerwony język[2]. Po prawej stronie orła złote słońce o 14. promieniach, z ludzką twarzą, zaś po lewej srebrny półksiężyc[3][4]. Pole drugie (środkowe) to wąski czerwony pas. Pole trzecie (dolne) złote, a w nim siedem czerwonych kamiennych blankowanych wież, każda z dwoma oknami i bramą, ustawionych w dwóch szeregach ponad sobą: w górnym szeregu cztery, zaś w dolnym trzy wieże.

Historia herbu

[edytuj | edytuj kod]

Herb Siedmiogrodu ulegał przez lata ewolucji. W swojej pierwotnej formie, był opracowany w 1596 roku, przez Levinusa Hulsiusa dla cesarskiej prowincji Siedmiogrodu. Przedstawiał wówczas w tarczy orła w górnym polu i siedem wzgórz z wieżami na szczytach w dolnej części tarczy. Autor ukazał go w swoim dziele "Chronologia", wydanym w Norymberdze w tym samym roku. Dla Zygmunta Batorego, księcia Siedmiogrodu, zaprojektowano nowy herb z pewnymi niewielkimi zmianami: w górnym polu orzeł otoczony przez słońce i księżyc, w dolnym polu wzgórza zostały zastąpione prostymi wieżami[5].

Herb Siedmiogrodu na przestrzeni dziejów

[edytuj | edytuj kod]

Symbolika herbu

[edytuj | edytuj kod]

Siedem czerwonych wież z czarnymi drzwiami na złotym tle, symbolizuje siedem ufortyfikowanych miast w Siedmiogrodzie.

Dodatkowe informacje

[edytuj | edytuj kod]

Czerwony pasek podziału został wykorzystany po raz pierwszy przez księcia Michała I Apafi, a jej pierwszy wariant zamieszczony na złotych monetach wyemitowanych w roku 1666

Na herbie używanym po 1765 roku była zamieszczona nowa korona przyznana przez Marię Teresę. W 1848 roku, gdy Siedmiogród przyłączony został do Królestwa Węgier, historyczny herb został wykorzystany w herbie Królestwa Węgierskiego i służył do 1867 roku, następnie z nieznacznymi zmianami (po kompensacji) do 1949.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Science et l'art héraldiques en Roumanie - Dan Cernovodeanu - Google Books [online], books.google.com [dostęp 2017-11-15].
  2. Siebenbürgisches Archiv - Albert Arz von Straussenburg, Balduin Herter - Google Books [online], books.google.com [dostęp 2017-11-15].
  3. Louis Craig Cornish, Transylvania, the land beyond the forest, Dorrance & company, 1947 p. 23
  4. Michael Kosztarab, Transylvanian roots: the true life adventures of a Hungarian-American, Pocahontas Press, 1997, p. 43
  5. Dan Cernovodeanu, Ştiinţa şi arta heraldică în România, Bucharest, 1977, p. 130