Landgrafostwo Hesji
| 1264–1567 | |||||
| |||||
| Język urzędowy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
| Typ państwa | |||||
| Data powstania |
1264 | ||||
| Podzielone na cztery części |
1567 | ||||
Landgrafostwo Hesji (niem. Landgrafschaft Hessen, pot. Hesja) – było państwem wchodzącym w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejącym w latach 1264–1567. Po 1567 roku uległa trwałemu podziałowi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do połowy XIII wieku terytorium Hesji było częścią Turyngii. Jako samodzielne państwo powstała w roku 1264 po wojnie o sukcesję w Turyngii, a jej pierwszym władcą (landgrafem) został młodszy syn księcia Brabancji Henryka II, Henryk I Dziecię. Początkowo władzę w jego imieniu jako regentka sprawowała matka Zofia z Turyngii, która swymi wcześniejszymi wieloletnimi staraniami doprowadziła do powstania Hesji[1].
Do największego znaczenia doszła Hesja za panowania jej ostatniego władcy Filipa I, który przyjął religię protestancką w 1524 roku, a następnie podjął kroki do utworzenia sojuszu obronnego grupującego państwa protestanckie.
Podział Hesji[edytuj | edytuj kod]
Wraz ze śmiercią Filipa I w roku 1567 Hesja podzielona została między jego czterech synów z pierwszego małżeństwa. W miejsce jednego powstały cztery nowe państwa:
Władcy Hesji[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Friedrich Küch: Sophie, Herzogin von Brabant [w:] Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 34. 1892. (niem.).
