Hlebowiczowie herbu Leliwa

Hlebowiczowie herbu Leliwa – polsko-litewski ród szlachecki, jeden z najpotężniejszych rodów magnackich. Rodzina ta miała w swoich szeregach w XVI – XVII w. m.in. ośmiu wojewodów, kanclerza wielkiego i podskarbiego litewskiego.

Wzmianki o Hlebowiczach pojawiają się w „Potopie” (tom I i III) Henryka Sienkiewicza.

W polskim życiu publicznym do dziś pojawiają się potomkowie Hlebowiczów.

Znani członkowie rodu

• Hleb (XV w.) – protoplasta rodu Hlebowiczów, wojewoda smoleński.
• Stanisław Hlebowicz (zm. 1513) – wojewoda połocki, marszałek hospodarski.
• Mikołaj Hlebowicz (zm. 1514) – starosta drohicki i słonimski, zginął podczas oblężenia Smoleńska.
• Jerzy Hlebowicz (zm. 1520) – wojewoda smoleński.
• Jan Juriewicz Hlebowicz (1480–1549) – wojewoda wileński (od 1542), kanclerz wielki litewski (od 1546).
• Jan Janowicz Hlebowicz – wojewoda trocki, podskarbi wielki litewski,
• Mikołaj Hlebowicz (zm. 1632) - kasztelan wileński, wojewoda smoleński,
• Jan Samuel Hlebowicz (zm. 1633) – stolnik wielki litewski, poseł na sejm.
• Jerzy Karol Hlebowicz (zm. 1669) – wojewoda wileński.
• Antoni Hlebowicz (1801–1847) – urzędnik w służbie carskiej, wizytator szkół, założyciel i wydawca „Pamiętnika Religijno-Moralnego”, postać wzbudzająca duże kontrowersje.
• Henryk Hlebowicz (1904–1941) – polski błogosławiony Kościoła katolickiego, duszpasterz katolickich organizacji i stowarzyszeń akademickich. Zamordowany przez Niemców 9 listopada 1941 w lesie pod Borysowem.