Przejdź do zawartości

Hołowaniwsk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hołowaniwsk
Голованівськ
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kirowohradzki

Rejon

hołowaniwski

Populacja (2020)
• liczba ludności


5811

Nr kierunkowy

+380 5252

Kod pocztowy

26500

Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hołowaniwsk”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hołowaniwsk”
Ziemia48°22′48″N 30°26′50″E/48,380000 30,447222

Hołowaniwsk (ukr. Голованівськ, Hołowaniwśk) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kirowohradzkim, siedziba administracyjna rejonu hołowaniwskiego, nad Kajnarą. W 2020 roku liczyło ok. 5,8 tys. mieszkańców[1].

pomnik Tarasa Szewczenki

Hołowaniwsk położony jest w zachodniej części obwodu kirowogradzkiego. Przez jego terytorium przepływa rzeka Kajnara.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Dom hazardowy, zbudowany w 1908 roku
pomnik poległym w czasie II wojny światowej

Obszar Hołowaniwska zamieszkany był już trzy tysiące lat p.n.e., o czym świadczą pozostałości osady kultury trypolskiej odkryte w centrum osiedla, na lewym brzegu rzeki Kajnary.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentów eparchii podolskiej z 1764 roku. Nowożytna osada zasiedlona została głównie przez ludność z Podola i Kijowszczyzny. Właścicielami miejscowości byli wówczas Potoccy. Pod koniec XVIII stulecia Hołowaniwsk określany był już jako miasteczko i stanowił siedzibę wołości w ujeździe bałckim, w guberni podolskiej.

W drugiej połowie XIX wieku miejscowość obejmowała 314 gospodarstw i liczyła ok. 4,8 tys. mieszkańców. Znajdowały się w niej cerkiew prawosławna, kościół, synagoga, dwie gospody, wytwórnia świec, gorzelnia, garbarnia, cegielnia, ubojnia oraz dwa młyny wodne.

W 1890 roku niedaleko miasteczka wybudowano linię kolejową oraz stację, która otrzymała nazwę Hołowaniwsk.

Na początku XX w. w Gołowanowsku znajdowało się 5 fabryk (ceglanych, powozowych, gorzelni, skórzanych i świeczniczych), bank, hotel, 106 sklepów, dwie karczmy, karczma itp. W 1908 roku otwarto Dom hazardowy[2].

W 1914 r. Wykopano studnię , która działa do dziś.

Podczas wojny radziecko-ukraińskiej 6-15 stycznia 1920 r. działał tu Konny Pułk Czarnych Zaporożców Ukraińskiej Republiki Ludowej[3].

W 1923 roku miejscowość została ustanowiona siedzibą nowo utworzonego rejonu hołowaniwskiego.

W czasie II wojny światowej Hołowaniwsk był okupowany przez wojska hitlerowskie od 30 lipca 1941 roku do 15 marca 1944 roku i działał wówczas niemiecki obóz koncentracyjny.

W 1957 miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego[4].

W 2015 roku odsłonięto pomnik żołnierzy poległych w czasie wojny rosyjsko-ukraińskiej[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. Статистичний збірник. За редакцією Марії ТІМОНІНОЇ. Київ: Державна служба статистики України, 2020, s. 41.
  2. Босько В. Гральний дім у Голованівську // Історичний календар Кіровоградщини на 2008 рік. Люди, події, факти. Кіровоград: Центрально-Українське видавництво, 2007. — С. 81-82
  3. Коваленко Сергій. Чорні Запорожці: історія полку. — К.: Видавництво «Стікс», 2012
  4. Історія міст і сіл Української РСР. Кіровоградська область. T. 11. Київ: Головна редакція Української радянської енциклопедїї Академії наук УРСР, 1972, s. 202-209.
  5. Єпископ Марк взяв участь відкритті пам'ятника загиблим воїнам Голованівщини. Архівовано.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]