Przejdź do zawartości

Hostiusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hostiusz, łac. Hostius ( II w. p.n.e.) – rzymski epik, autor niezachowanego poematu Bellum Histricum.

Praktycznie nic nie wiadomo o jego życiu, poza tym, że jego patronem był Gajusz Semproniusz Tuditanus, konsul w 129 roku p.n.e.[1] Zapewne niedługo po tej dacie Hostiusz napisał poemat epicki Bellum Histricum, poświęcony zwycięskiej wojnie z Istrami (Histrami)[1] lub Japygami z Ilirii[2] i triumfowi, jaki odbył z okazji odniesienia tego sukcesu Tuditanus[3]. Takie okoliczności powstania tego dzieło były prawdopodobnie podobne do tych towarzyszących utworowi Enniusza dla Marka Fulwiusza Nobiliora[4].

Zachowało się zaledwie kilka fragmentów tego utworu, pochodzących z ksiąg pierwszej i drugiej, być może całość liczyła więcej części. Jeden z urywków wskazuje na to, że autor wzorował się na Homerze, stosując tradycyjny „aparat mitologiczny” – bogów współdziałających z ludźmi przy kształtowaniu wydarzeń[5]. Zapewne epos utrzymany był także w tonie panegirycznym wobec patrona poety[1].

Zachowane fragmenty wydano drukiem w kolejnych edycjach Fragmenta poetarum Latinorum (1886, 1963, 1982 i 1985)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mieczysław Brożek: Historia literatury rzymskiej w starożytności. Zarys. Wyd. 2 popr. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.
  • Edward Courtney: Hostius. W: The Oxford Classical Dictionary. Red. Simon Hornblower, Antony Spawforth. Wyd. 3. Oxford: Oxford University Press, 1999, s. 729. ISBN 0-19-866172-X.
  • Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. red. Zdzisław Piszczek. Wyd. 6. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 329 (hasło Hostius). ISBN 83-01-03529-3.
  • Maria Cytowska, Hanna Szelest, Ludwika Rychlewska: Literatura rzymska. Okres archaiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. ISBN 83-01-12096-7.