Przejdź do zawartości

Hugo Grünfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugo Grünfeld
Data i miejsce urodzenia

1865
Katowice

Data i miejsce śmierci

20 września 1939
Lwów

Narodowość

niemiecka

Praca
Styl

secesja
modernizm

Kamienica przy ulicy 3 Maja 6-8 w Katowicach w 2014 roku
Ówczesny rektorat Akademii Medycznej w Katowicach przy ulicy Warszawskiej w 2007 roku, pierwotnie Willa Hugona Grünfelda

Hugo Grünfeld (ur. 1865 w Katowicach, zm. 20 września 1939 we Lwowie) – niemiecki architekt, mistrz budowlany, wieloletni członek katowickiej Rady Miasta, trzeci syn Ignatza Grünfelda. Niezwykle zasłużony dla rozwoju Katowic członek miejskiej społeczności żydowskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył katowicką szkołę budowlaną i rozbudowywał założoną przez ojca firmę budowlaną Ignatz Grünfeld Baugeschäft[1].

Wraz z bratem prowadził też działalność polityczną na rzecz niemieckiej partii zdrowego rozsądku. Próbując jednak rozkręcić partyjną gazetę „Oberschlesisches Tageblatt” poniósł porażkę i musiał z własnej kieszeni zapłacić 300 tys. marek długów[1].

Po plebiscycie i przyłączeniu wschodniej części Górnego Śląska do Polski w 1922 pozostał w Katowicach i stał się liderem mniejszości niemieckiej i przewodniczącym Niemieckiej Partii Demokratycznej. Z kierowania partią ustąpił z powodu niedostatecznej znajomości polskiego. Zastąpił go Wili Adaszkiewicz. W latach 1926–1933 ponownie został radnym miejskim – poprzednio w radzie zasiadał w latach 1909–1919. Jako radny wsławił się w słownych potyczkach z polskim radnym Józefem Biniszkiewiczem.

Lata 30. to okres rozpadu firmy Grünfeldów, którzy po pożarze cegielni w Karbowej w 1934 stopniowo sprzedawali nieruchomości, co w miarę zaogniania się stosunków Polski z hitlerowskimi Niemcami nabierało coraz szybszego tempa. Ostatnie włości Hugo Grünfeld sprzedał w sierpniu 1939. Po wybuchu wojny rodzina uciekła z Katowic, bojąc się niemieckich represji wobec Żydów. 20 września 1939 Grünfeld zmarł w lwowskim szpitalu na zapalenie płuc, którego nabawił się podczas ucieczki[2]. Jego rodzinie udało się jednak zbiec z okupowanej Polski. Potomkowie żyją w Wielkiej Brytanii i Szwajcarii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Walter Gruenfeld: Rueckblicke. Echo Library, 2006, s. 18. ISBN 1-4068-1015-0. [dostęp 2010-07-28]. (niem.).
  2. Walter Gruenfeld: Rueckblicke. Echo Library, 2006, s. 157. ISBN 1-4068-1015-0. [dostęp 2010-07-28]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]