Hwagye sa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hwagye sa 화계사
Podŏk am
Ilustracja
Fragment klasztoru Hwagye
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

góra Pukhan, miasto Seul

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Liczba zakonników

ponad 100

Założyciel klasztoru

Sinwol

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

1522

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Hwagye sa 화계사”
Ziemia37°37′57″N 127°00′26″E/37,632500 127,007222
Strona internetowa

Hwagye sa (화계사 Klasztor Lśniącego Strumienia) – koreański klasztor.

Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Klasztor został zbudowany w 1522 roku przez mistrza sŏn Sinwola, po przeniesieniu w obecne miejsce pustelni nazywanej Podŏk am i zmianie nazwy na Hwagye sa. Położony jest na stoku góry Pukhan (북한산) (Samgak) w cichym rejonie, chociaż są to obrzeża stolicy – Seulu[1].

W 1618 roku klasztor uległ częściowemu spaleniu i został odbudowany przez mnicha Towola.

Chociaż konfucjańska administracja dynastii Chosŏn niszczyła buddyzm wszelkimi metodami, to za panowania króla Gojonga, królowa-matka i jej krąg, często odwiedzali ten klasztor i wspierali go. W 1866 roku dwaj mnisi Yonso i Pomun włożyli wiele wysiłku w remont nadwyrężonych konstrukcji budynków klasztoru przy wsparciu królowej-matki.

W tym klasztorze w 1933 roku odbyła się konferencja dziewięciu koreańskich naukowców literatury, którzy debatowali nad ujednoliceniem ortografii alfabetu hangul.

W latach 50. XX wieku opatem tego klasztoru był mistrz sŏn Sŭngsan (1927-2004), który opiekował się tu aż do śmierci w 1961 roku swoim nauczycielem Kobongiem Kyŏngukiem.

Od dłuższego (1991) czasu klasztor ten jest Międzynarodowym Ośrodkiem Medytacyjnym i przebywa w nim ponad 100 mnichów i mniszek z całego świata, w tym i z Polski.

Znane obiekty[edytuj | edytuj kod]

Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]

  • 117 Insubong-ro 47gil (487 Suyu-dong and 3 others), Gangbuk-gu, Seoul, Korea Południowa

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • [1] Filmik
  • [2] Relacja z programu pobytu klasztorze (ang.) (1)
  • [3] Relacja z programu (2)
  • [4] Relacja z programu (3)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 284

Galeria[edytuj | edytuj kod]