I liga polska w rugby (1973/1974)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I liga 1973/1974
1972/1973 1974/1975
Szczegóły turnieju
Termin

19 sierpnia 1973 – 30 czerwca 1974

Liczba drużyn

6

I miejsce

Polonia Poznań (2. tytuł)

II miejsce

AZS AWF Warszawa

III miejsce

Lechia Gdańsk

II liga

Czarni Bytom, Posnania Poznań

Strona internetowa

I liga polska w rugby (1973/1974) – osiemnasty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła Polonia Poznań, drugie miejsce drużyna AZS AWF Warszawa, a trzecie Lechia Gdańsk.

Uczestnicy rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach I ligi uczestniczyły w tym sezonie cztery najlepsze drużyny poprzedniego sezonu: AZS AWF Warszawa, Lechia Gdańsk, Polonia Poznań i Skra Warszawa, oraz dwie drużyny, które awansowały z II ligi: Posnania Poznań i Czarni Bytom[1].

Przebieg rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, w każdej rundzie mecz i rewanż. Dwie najsłabsze drużyny miały w kolejnym sezonie spaść do II ligi[2].

Wyniki spotkań[3]:

AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Polonia Poznań Skra Warszawa Posnania Poznań Czarni Bytom
AZS AWF Warszawa 7:6 32:6 22:6 20:3 23:3 22:3 20:12 52:6 30:0 82:9
Lechia Gdańsk 12:6 15:13 12:23 18:6 12:3 4:13 9:6 16:13 36:3 9:0 (wo)
Polonia Poznań 0:0 10:4 8:7 19:9 9:6 13:3 23:6 19:9 22:6 44:0
Skra Warszawa 0:27 6:14 6:6 4:0 6:8 3:10 42:0 22:4 42:4 9:0 (wo)
Posnania Poznań 19:17 0:3 15:15 9:18 3:12 7:9 8:10 7:3 23:6 37:4
Czarni Bytom 12:20 3:4 9:4 9:9 6:22 6:19 12:13 6:13 12:7 9:0 (wo)

Tabela końcowa (na czerwono wiersze z drużynami, które spadały do II ligi)[4]:

Pozycja Drużyna Punkty razem Bilans punktów
1 Polonia Poznań 53 285:153
2 AZS AWF Warszawa 51 418:130
3 Lechia Gdańsk 42 223:191
4 Skra Warszawa 39 210:189
5 Posnania Poznań 26 200:313
6 Czarni Bytom 23 105:454

II liga[edytuj | edytuj kod]

Równolegle z rozgrywkami I ligi 5 drużyn rywalizowało w II lidze. W porównaniu z poprzednim sezonem zabrakło Orła Warszawa, gdzie rozwiązano sekcję rugby; jego miejsce początkowo zajęła druga drużyna Lechii Gdańsk, jednak rozegrała tylko rundę jesienną i wycofała się z rozgrywek[5]. Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż. Dwie najlepsze drużyny miały w kolejnym sezonie awansować do I ligi[6].

Końcowa klasyfikacja II ligi (na zielono wiersze z drużynami, które awansowały do I ligi)[7]:

Pozycja Drużyna
1 Budowlani Łódź
2 Mazovia Mińsk Mazowiecki
3 Bałtyk Gdynia
4 Orkan Sochaczew
5 Ogniwo Sopot

Inne rozgrywki[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie zainaugurowano rozgrywki o Puchar Polski, w których spotkały się wszystkie drużyny I i II ligi[8]. W ich finale Posnania Poznań pokonała Skrę Warszawa 15:12[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosła drużyna Budowlani Łódź[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
  • Historia rugby w Polsce. pzrugby.pl. [dostęp 2019-06-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]