Ignacy Harski
 podpułkownik
| |
| Data urodzenia |
6 lutego 1896 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 listopada 1956 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Ignacy Harski (ur. 6 lutego 1896, zm. 26 listopada 1956[1]) – podpułkownik łączności inżynier Wojska Polskiego, członek Polskiej Organizacji Wojskowej na Wschodzie, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
3 maja 1926 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 57. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2]. Jako oficer odkomenderowany na studia pozostawał w dyspozycji komendanta miasta stołecznego Warszawy[3]. Z dniem 30 września 1932 został przeniesiony do Sztabu Głównego[4]. Pełnił służbę w Oddziale II na stanowisku kierownika Samodzielnego Referatu Technicznego. Po ukończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej otrzymał tytuł inżyniera elektryka[5]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów łączności i mianowany majorem ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą[6][7]. W marcu 1939 pełnił służbę w Wydziale Wojskowym Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego na stanowisku kierownika referatu[8].
26 września 1946, razem z 75 innymi oficerami Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, został pozbawiony obywatelstwa polskiego.
Od 1952 mieszkał w Polski Osiedlu w Penrhos, następnie przebywał w Polskim Szpitalu w Penley[1].
Został pochowany na Wrexham Cemetary[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7596 (17 maja 1922)[9]
- Krzyż Niepodległości z Mieczami (6 czerwca 1931)[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[11][3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Karolina Grodziska Polskie groby na cmentarzach północnej Walii, wyd. PAU, Kraków 2004, s. 60
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 130.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 190.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 423.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1936 roku, s. 12.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 426.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 273.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 446.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923 roku, s. 2.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i wojskowej wiedzy technicznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Kapitanowie artylerii II Rzeczypospolitej
- Majorowie łączności II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości z Mieczami
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej
- Pochowani na cmentarzu we Wrexham
- Podpułkownicy łączności Polskich Sił Zbrojnych
- Polscy inżynierowie elektrycy
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1956