Inżynieryjny patrol rozpoznawczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inżynieryjny patrol rozpoznawczy (IPR) – element rozpoznania, organizowany ze składu pododdziałów wojsk inżynieryjnych w celu uzyskania danych umożliwiających powzięcie decyzji do wykonania zadań zabezpieczenia inżynieryjnego.

Organizowany jest ze składu pododdziałów rozpoznania inżynieryjnego, a także z elementów ugrupowania wojsk inżynieryjnych takich jak oddział zaporowy, oddział zabezpieczenia ruchu lub odwód inżynieryjny. IPR może być włączony w skład organów rozpoznawczych innych rodzajów wojsk[1].

Celem prowadzenia rozpoznania inżynieryjnego wystawia się też inżynieryjny powietrzny patrol rozpoznawczy czyli element rozpoznania powietrznego wojsk inżynieryjnych, organizowany na szczeblu związku taktycznego i operacyjnego w z zadaniem rozpoznania: dróg marszu, rejonów uderzeń bronią masowego rażenia, rejonów przepraw, rubieży minowania oddziałów zaporowych oraz przedniego skraju obrony przeciwnika w przypadku, gdy rozpoznanie naziemne nie gwarantuje terminowego wykonania zadań.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 151. ISBN 83-11-06229-3.