Ina Antonawa

Ina Antonawa
Іна Антонава
Pełne imię i nazwisko	Ina Wasiljeuna Antonawa
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1952 ; Tuła
	Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
Okres	od 27 października 2008; do 18 października 2012
	Deputowana do Witebskiej Obwodowej Rady Deputowanych
Okres	od ?; do ?
	Deputowana do Nowopołockiej Miejskiej Rady Deputowanych
Okres	od ?; do ?
	Odznaczenia

Ina Wasiljeuna Antonawa (biał. Іна Васільеўна Антонава, ros. Инна Васильевна Антонова, Inna Wasiljewna Antonowa; ur. 23 lipca 1952 w Tule) – białoruska lekarka i polityk, w latach 2008–2012 deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 23 lipca 1952 roku w mieście Tuła, w obwodzie tulskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. Ukończyła Północnoosetyjski Państwowy Instytut Medyczny, uzyskując wykształcenie lekarza terapeuty i lekarza organizatora ochrony zdrowia, a także Miński Państwowy Uniwersytet Lingwistyczny. Posiada pierwsze kategorie klasyfikacyjne specjalności zdrowie społeczne i pediatria. Pracowała jako lekarz internista w 2. Szpitalu Klinicznym w mieście Ordżonikidze w Rosyjskiej FSRR, lekarz pediatra w szkole w Nowopołocku w Białoruskiej SRR, zarządzająca oddziałem, lekarz naczelny polikliniki dziecięcej, zastępczyni lekarza naczelnego Zjednoczenia Medycznego m. Nowopołocka ds. Pracy z Dziećmi. Organizowała centrum rehabilitacji dla nowopołockich dzieci-inwalidów, a także centrum zdrowia „Dialog”^[1].

Pełniła funkcję deputowanej do Nowopołockiej Miejskiej Rady Deputowanych, deputowanej do Witebskiej Obwodowej Rady Deputowanych, a także kierownika grupy „Dialog i Partnerstwo”^[1]. 27 października 2008 roku została deputowaną do Izby Reprezentantów Białorusi IV kadencji z Nowopołockiego Okręgu Wyborczego Nr 25^[2]. Pełniła w niej funkcję członkini Stałej Komisji ds. Pracy, Ochrony Socjalnej, Weteranów i Inwalidów^[1]. Od 13 listopada 2008 roku była członkinią Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej^[3]. Jej kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 18 października 2012 roku^[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medal jubileuszowy „65-lecia wyzwolenia Republiki Białorusi spod okupacji niemiecko-faszystowskiej”;
Medal jubileuszowy „65-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”;
Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
Tytuł „Kobieta Witebszczyzny 2006 roku”^[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ina Antonawa jest mężatką, ma córkę^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Антонова Инна Васильевна. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ros.).

[a-1] Антонова Инна Васильевна. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).

[b-2] В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).

[c-3] В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).

[d-4] В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]