Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1969
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba zawodników |
15 + 4 zawodników rezerowowych | ||
 I miejsce
|
|||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
Indywidualne Mistrzostwa Świata na lodzie 1969 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1969. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.
Historia i zasady[edytuj | edytuj kod]
Jednodniowy finał rozegrany w zachodnioniemieckim Inzell[1] poprzedziły dwa trzyrundowe półfinały rozgrywane w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału mogło awansować maksymalnie dwóch reprezentantów jednego państwa.
- Półfinał szwedzki (21 - 25 lutego)
Rundy półfinałowe rozegrane zostały w Sztokholmie, Nässjö i Örebro. Wszystkie zwyciężył Gabdrachman Kadyrow z maksymalną liczbą 45 punktów, kolejne miejsca zajęli jego rodacy Władimir Cybrow i Władimir Smirnow.
- Półfinał radziecki
Dwie rundy rozegrane zostały w Ufie, jedna w Moskwie. Najlepszym w klasyfikacji półfinału był Boris Samorodow z 42 punktami, o jeden punkt wyprzedając Jurija Łombockiego, a o dwa Aleksandra Kuczerenkę.
- Finał (9 marca)
Tytuł mistrzowski obronił Gabdrachman Kadyrow, który zdobył 14 punktów. Jedynie w 20. biegu uległ on Władimirowi Cybrowowi, dla którego było to czwarte biegowe zwycięstwo. Bieg 20. mógł decydować o tytule mistrzowskim gdyby nie upadek Cybrowa w biegu 10., w którym rywalizował z Jurijem Łombockim. Cztery zwycięstwa i zgromadzone 12 punktów wystarczyło Cybrowowi do zajęcia trzeciego miejsca, które zajął po biegu dodatkowym z Antonínem Švábem[2].
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie eliminacji półfinałów rozegranych w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału awansowało po 7 zawodników, przy czym nie więcej niż dwóch z każdego kraju. Z dzikimi kartami wystartowało dwóch zawodników gospodarzy - Josef Aigner i Peter Knott. Z przyczyn politycznych w finale nie wzięli udziału zakwalifikowani zawodnicy z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[3]. Zastąpili ich zawodnicy szwedzcy, którzy zajęli dalsze miejsca w półfinałach. W zawodach brała też udział czteroosobowa rezerwa toru.
Stali uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
|
|
Rezerwowi[edytuj | edytuj kod]
- (4)
Conny Samuelsson – 8. miejsce w półfinale szwedzkim - (7) Sven Renlund – awans z półfinału radzieckiego
- (11) Olle Åhnström – 9. miejsce w półfinale szwedzkim
- (17)
Alfred Aberl – rezerwa toru - (18) Christian Eichhorn – rezerwa toru
- (19) Konrad Hollerieth – rezerwa toru
- (20) Alex Jakob – rezerwa toru
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Etap | Lp. | Data | Stadion | Miasto | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|
| Półfinał szwedzki | 1 | 21 lutego | Stockholms stadion |  Sztokholm
|
 Gabdrachman Kadyrow
|
| 2 | 23 lutego | Motorstadion | Nässjö
|
Gabdrachman Kadyrow
| |
| 3 | 25 lutego | Vinterstadion | Örebro
|
Gabdrachman Kadyrow
| |
| Półfinał radziecki | 1 | b.d. | Stroitiel | Ufa
|
b.d. |
| 2 | b.d. | Stroitiel | Ufa
|
b.d. | |
| 3 | b.d. | Dinamo | Moskwa
|
b.d. | |
| Finał | 1 | 9 marca | Eisstadion |  Inzell
|
Gabdrachman Kadyrow
|
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
| Poz | Zawodnik | Punkty |
|---|---|---|
| 1 | (14) Gabdrachman Kadyrow
|
14 |
| 2 | (15) Jurij Łombocki
|
13 |
| 3 | (5) Władimir Cybrow
|
12+3 |
| 4 |  (3) Antonín Šváb
|
12+u |
| 5 | (1) Boris Samorodow
|
10 |
| 6 | (10) Antonín Kasper
|
9 |
| 7 | (9) Jaroslav Machač
|
8 |
| 8 | (16) Kurt Westlund
|
8 |
| 9 | (4) Conny Samuelsson
|
7 |
| 10 | (6) Yngve Nilsson
|
7 |
| 11 | (13) Peter Knott
|
5 |
| 12 |  (12) Andrew Ross
|
5 |
| 13 | (7) Sven Renlund
|
4 |
| 14 | (2) Josef Aigner
|
3 |
| 15 | (11) Olle Åhnström
|
2 |
| 16 | (18) Christian Eichhorn
|
1 |
| 17 | (17) Alfred Aberl
|
0 |
| 18 | (20) Alex Jakob
|
0 |
| 19 | (19) Konrad Hollerieth
|
ns |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ И в Инцеле первые! - Май 1969 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-16].
- ↑ Личный ЧМ-1969 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-16].
- ↑ Isracing 1969 [online], www.formula2.se [dostęp 2022-01-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Icespeedway 1969 (ang.)
