Inge Meysel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inge Meysel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1910
Rixdorf

Data i miejsce śmierci

10 lipca 2004
Seevetal

Zawód

aktorka

Ingeborg Charlotte „Inge” Meysel (ur. 30 maja 1910 w Rixdorfie, zm. 10 lipca 2004 w Seevetal) – niemiecka aktorka filmowa, telewizyjna, teatralna i dubbingowa, pięciokrotna laureatka nagrody Bambi[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka niemieckiego kupca żydowskiego pochodzenia Juliusa Meysela i jego żony Dunki Margarete Hansen. W 1927 roku przerwała naukę w szkole i rozpoczęła karierę teatralną. Zadebiutowała w 1930 roku w Zwickau w sztuce Ernsta Penzoldta(inne języki)Etienne und Luise. W latach 1933–1945 Inge Meysel jako pół-Żydówka otrzymała zakaz występowania na scenie, w związku z czym przeniosła się do Wolnego Miasta Gdańsk, gdzie pracowała jako telefonistka[2][3].

Grób Inge Meysel

W 1945 roku powróciła do zawodu aktorki, występując w Hamburgu u boku Idy Ehre w sztuce Jedermann Hugo von Hofmannsthal. W 1953 roku rozpoczęła karierę telewizyjną. Do jej najpopularniejszych ról należały Kathe Scholz w Die Unverbesserlichen (1965-1971), Gertrud Stranitzki (1966–1968) oraz Ida Rogalski (1969–1970). W 1974 roku odgrywała tytułową rolę w sztuce Rolfa Hochutha Die Hebamme na deskach Theater am Kurfürstendamm(inne języki) w Berlinie. W 1980 uzyskała angaż w Ernst Deutsch Theater(inne języki) w Hamburgu, gdzie sukcesem okazała się jej rola w adaptacji dramatu Maxima Gorkiego – Vassa Zheleznova[2][3].

W latach 1982–1991 odgrywała rolę Ady Harris w komediowym serialu kryminalnym Mrs. Harris. W latach 90. występowała gościnie w serialu Polizeiruf 110. W roku 1991 wydała swoja autobiografię Frei heraus – mein Leben. W 2000 roku wystąpiła w jednym z odcinków serialu kryminalnego Tatort. Ostatni raz pojawiła się na ekranie w maju 2004 roku w odcinku serialu Polizeiruf 110: Mein letzter Wille[1].

Inge Meysel zmarła 10 lipca 2004 roku w swoim domu w Bullenhausen w gminie Seevetal w Dolnej Saksonii. Urna z jej prochami została pochowana 23 lipca 2004 w Hamburgu na cmentarzu Ohlsdorf, gdzie spoczęła obok jej męża, reżysera filmowego, Johna Oldena(inne języki) (1918-1965)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NDR, Inge Meysel – die „Mutter der Nation” [online], www.ndr.de [dostęp 2023-09-05] (niem.).
  2. a b c Stiftung Deutsches Historisches Museum, Stiftung Haus der Geschichte der Bundesrepublik Deutschland, Gerade auf LeMO gesehen: LeMO Biografie: Inge Meysel [online], www.hdg.de [dostęp 2023-09-05] (niem.).
  3. a b Inge Meysel – Munzinger Biographie [online], www.munzinger.de [dostęp 2023-09-05].