Innico Caracciolo (1607–1685)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Innico Caracciolo
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1607
Neapol

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1685
Neapol

Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania

1667–1685

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

9 października 1667

Kreacja kardynalska

15 lutego 1666
Aleksander VII

Kościół tytularny

San Clemente

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 października 1667

Konsekrator

nieznany

Innico Caracciolo (ur. 7 marca 1607 w Neapolu, zm. 30 stycznia 1685 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 marca 1607 roku w Neapolu, jako syn Francesca Caracciolo i Isabelli Guevary[1]. Studiował w rodzinnym mieście, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur, protonotariuszem apostolskim, klerykiem Kamery Apostolskiej i legatem w Ferrarze[1]. 15 lutego 1666 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 7 marca 1667 roku i otrzymał kościół tytularny San Clemente[2]. Tego samego dnia został wybrany arcybiskupem Neapolu, a 9 października przyjął sakrę[1]. Zmarł 30 stycznia 1685 roku w Neapolu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Innico Caracciolo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-05]. (ang.).
  2. a b Innico Caracciolo. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-05]. (ang.).