Innico Caracciolo (1642–1730)
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1642 |
| Data i miejsce śmierci |
6 września 1730 |
| Biskup Aversy | |
| Okres sprawowania |
1697–1730 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
24 marca 1697 |
| Kreacja kardynalska |
29 maja 1715 |
| Kościół tytularny |
San Tommaso in Parione |
| Data konsekracji |
24 marca 1697 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Innico Caracciolo (ur. 9 lipca 1642 w Martina France, zm. 6 września 1730 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 9 lipca 1642 roku w Martina France, jako syn Francesca i Beatrice Caracciolów[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Był członkiem inkwizycji maltańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. Przyjął święcenia subdiakonatu i odmówił przyjęcia arcybiskupstwa Kapui[1]. 25 lutego 1697 roku został wybrany biskupem Aversy, a 24 marca przyjął sakrę[2]. Został również asystentem Tronu Papieskiego i nuncjuszem nadzwyczajnym w Konfederacji Szwajcarskiej[1]. 29 maja 1715 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 16 grudnia 1715 roku i otrzymał kościół tytularny San Tommaso in Parione[2]. Zmarł 6 września 1730 roku w Rzymie[1].