Instytut Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen
Instytut Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen – organ badawczy Ministra Przemysłu i Handlu, istniejący w latach 1928–1946, ustanowiony z zadaniem badanie życia gospodarczego kraju w powiązaniu z występującą koniunkturą oraz badanie cen i kosztów własnych w przemyśle i w handlu, a także kosztów usług gospodarczych.
Powołanie Instytutu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozporządzenia Prezydenta RP z 1928 r. o ustanowieniu Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen powołano Instytut[1]. Powołanie Instytutu nastąpiło w miejsce zniesionego Biura Badania Cen[2].
Wykonanie rozporządzenia poruczono Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz z Ministrem Skarbu.
Struktura Instytutu[edytuj | edytuj kod]
Instytut dzielił się na dwie sekcje:
- Sekcję Badania Koniunktur Gospodarczych,
- Sekcję Badania Cen.
Zakres działania sekcji ustalał Ministra Przemysłu i Handlu.
Kierowanie Instytutem[edytuj | edytuj kod]
Na czele Instytutu stał Dyrektor, podległy Ministrowi Przemysłu i Handlu. Dyrektor kierował pracami Instytutu i reprezentował go na zewnątrz.
Rada Instytutu[edytuj | edytuj kod]
Przy Instytucie istniała stała Rada złożona z 19 członków.
W skład Rady wchodziło:
- 10 znawców życia gospodarczego (przemysłu, handlu, rolnictwa i banków) oraz przedstawicieli nauki, powołanych przez Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Prezesem Komitetu Ekonomicznego Ministrów;
- 8 przedstawicieli Ministerstw: Skarbu, Rolnictwa, Przemysłu i Handlu, Komunikacji, Pracy i Opieki Społecznej, Spraw Wewnętrznych (Głównego Urzędu Statystycznego), Robot Publicznych oraz Spraw Wojskowych, wyznaczonych po jednym przez każdego ministra;
- Dyrektor Instytutu.
Przewodniczącego Rady oraz jego zastępcę powoływał Minister Przemysłu i Handlu spośród członków Rady.
Zadania Rady[edytuj | edytuj kod]
Zadaniem Rady było:
- przyjęcie programu działalności Instytutu;
- składanie i rozpatrywanie rodzajów ankiet, za pomocą których badano stan i rozwój poszczególnych dziedzin życia gospodarczego;
- opiniowanie spraw przedstawianych przez Dyrektora.
Dla wykonania czynności Rada tworzyła zespoły złożone z dowolnej liczby osób. Regulamin obrad Rady oraz zespołów ustalał Minister Przemysłu i Handlu na wniosek Rady.
Członkowie Rady[edytuj | edytuj kod]
Członkowie Rady składali na ręce Ministra Przemysłu i Handlu przyrzeczenie, że obowiązki swoje pełnić będą według najlepszej wiedzy i sumienia. Zobowiązani byli zachować w ścisłej tajemnicy wiadomości, powzięte przy sprawowaniu swoich czynności. Zachowanie tajemnicy członkowie byli zobowiązani w sytuacji, jeżeli wiadomości zostały uznane za poufne lub gdy stanowiły tajemnicę handlową lub techniczną badanych przedsiębiorstw.
Nakładanie sankcji[edytuj | edytuj kod]
Kto świadomie złożył nieprawdziwe zeznanie bądź przedstawił fałszywe dowody przed Instytutem lub jego organem, utrudniał wykonywanie funkcji świadka lub rzeczoznawcy - był karany aresztem do trzech miesięcy i grzywną do 25 tys. zł lub jedną z tych kar.
Kto funkcjonariusza Instytutu lub jego organu nie dopuścił do badania przedsiębiorstwa, przeglądania ksiąg i dokumentów oraz sporządzania z nich odpisów i wyciągów - był karany aresztem do dwóch tygodni i grzywną do 5 tys. zł lub jedną z tych kar.
Kto bez usprawiedliwionego powodu nie stawił się na wezwanie Dyrektora Instytutu lub przewodniczącego komisji, odmówi zeznań na ich ustne lub pisemne pytania - był karany grzywną do 2 tys. zł.
Zniesienie Instytutu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie dekret z 1946 r. o utworzeniu i zakresie działania Instytutu Gospodarstwa Narodowego zniesiono Instytut Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 15 lutego 1928 r. o ustanowieniu Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen. Dz.U. z 1928 r. nr 17, poz. 144
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 10 grudnia 1926 r. o ustanowieniu Biura Badania Cen. Dz.U. z 1926 r. nr 122, poz. 704
- ↑ Dekret z dnia 22 lutego 1946 r. o utworzeniu i zakresie działania Instytutu Gospodarstwa Narodowego. Dz.U. z 1946 r. nr 9, poz. 66