Irena Kulszewicz-Bajer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Kulszewicz-Bajer
Państwo działania

 Polska

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia polimerów, spektroskopia NAR polimerów
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1984 – chemia
Politechnika Warszawska

Habilitacja

2001 – chemia
Politechnika Warszawska

Profesura

2009

profesor Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej

Irena Kulszewicz-Bajer – polska chemik, inżynier, profesor nauk chemicznych, nauczyciel akademicki Politechniki Warszawskiej, specjalności naukowe: chemia polimerów, spektroskopia NAR polimerów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończyła w Politechnice Warszawskiej studia na kierunku technologia chemiczna. W 1984 na podstawie rozprawy pt. Badanie domieszkowania poliacetylenu wybranymi halogenkami metali uzyskała na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej stopień naukowy doktora nauk chemicznych. Tam też w oparciu o dorobek naukowy oraz pracę pt. Brönsted Versus Lewis Acid Doping of Polyaniline (Kwasowo-zasadowe domieszkowanie polianiliny w ujęciu Brönsteda i Lewisa) otrzymała w 2001 stopień naukowy doktora habilitowanego nauk chemicznych (dyscyplina: chemia, specjalności: fizykochemia polimerów, spektroskopia). W 2009 prezydent RP nadał jej tytuł profesora nauk chemicznych[1].

Została profesorem Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej w Katedrze Chemii i Technologii Polimerów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. dr hab. inż. Irena Kulszewicz-Bajer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-04-25].