Przejdź do zawartości

Irena Trapszo-Chodowiecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Trapszo-Chodowiecka
Ilustracja
Irena Trapszo
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1868
Kalisz

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1953
Lwów

Zawód

aktorka teatralna, recytatorka estradowa, pedagog

Współmałżonek

Edward Chodowiecki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Wawrzyn Akademicki

Irena Trapszo-Chodowiecka (ur. 16 lutego 1868 w Kaliszu, zm. 8 kwietnia 1953 we Lwowie) – polska aktorka teatralna, recytatorka estradowa, pedagog w lwowskiej szkole dramatycznej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Irena Trapszo była córką Anastazego i Anny Eugenii Walerii z Ćwiklińskich primo voto Gustaw. Urodziła się jako nieślubne dziecko, ponieważ rodzice usankcjonowali związek kilka lat po jej urodzeniu. Już jako dziecko występowała z zespołem ojca na prowincji. Po śmierci matki przyjechała do Warszawy. Występowała w teatrach rządowych w Warszawie, między innymi w Teatrze Rozmaitości i w Teatrze Letnim. W 1907 przeprowadziła się do Lwowa, gdzie została aktorką Teatru Miejskiego. W 1927 przeszła na emeryturę.

Irena Trapszówna

Jej siostrą była Tekla Trapszo. Irena Trapszo-Chodowiecka była ciotką Mieczysławy Ćwiklińskiej. Jej mężem od 1893 był Edward Chodowiecki. Mimo przymusowych wysiedleń Polaków ze Lwowa pozostała w mieście, gdzie zmarła w 1953. Została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[1].

Spektakle teatralne (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Sławomir Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
  2. Dekoracja Krzyżami Zasługi w Urzędzie Wojewódzkim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 70 z 26 marca 1939. 
  3. M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za zasługi dla polskiej sceny”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maria Bojarska: Mieczysława Ćwiklińska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01370-0.
  • Adam Grzymała–Siedlecki: Świat aktorski moich czasów. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1957.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]