Irygacja (medycyna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Irygacja (łac. irrigatio) – w medycynie termin ten oznacza przepłukiwanie ran lub jam ciała (np. nosowej, ustnej, całego jelita, okrężnicy, pęcherza moczowego, pochwy). Płukanie wykonuje się za pomocą irygatora, najczęściej używając do tego celu wody, płynu fizjologicznego, glicyny, roztworów antyseptycznych lub roztworów leków[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Donald Venes (red.), Taber’s Cyclopedic Medical Dictionary, wyd. 23, Philadelphia: F.A. Davis Company, 2017, s. 1301-1302, ISBN 978-0-8036-5940-7, OCLC 973541122.
  2. Marie T. O’Toole (red.), Mosby’s Medical Dictionary, wyd. 9, St. Louis: Elsevier/Mosby, 2013, s. 965, ISBN 978-0-323-08541-0, OCLC 788298656.