Iskiernik
Iskiernik – aparat elektryczny (lub część innego aparatu) zbudowany z dwóch elektrod przedzielonych izolatorem gazowym lub cieczowym. W takim układzie przy przekroczeniu pewnej wartości napięcia na zaciskach tzw. napięcia zapłonu rezystancja wewnętrzna iskiernika gwałtownie maleje i zaczyna przewodzić prąd.
Iskierniki są wykorzystywane w układach ochrony przepięciowej różnych urządzeń[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ iskiernik, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2023-01-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- PN-IEC 60050-151:2003 Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki -- Część 151: Urządzenia elektryczne i magnetyczne