Isla de la Cartuja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Isla de la Cartuja
Ilustracja
Zdjęcie lotnicze wyspy.
Kontynent

Europa

Państwo

 Hiszpania

Akwen

rzeka Gwadalkiwir

Najwyższy punkt

8 m n.p.m.

Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Isla de la Cartuja”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Isla de la Cartuja”
Ziemia37°23′55″N 6°00′26″W/37,398611 -6,007222

Isla de la Cartuja (pol. Wyspa kartuzów) – hiszpańska wyspa rzeczna, zlokalizowana w północno-zachodniej części Sewilli (dzielnica Triana), na rzece Gwadalkiwir.

Na wyspie usytowano tereny Wystawy Światowej z 1992 r. o powierzchni 215 hektarów. Centralnym punktem założenia był poddany renowacji klasztor zakonu kartuzów Santa María de las Cuevas z XV wieku (zwany również klasztor de la Cartuja). W jego budynkach przebywał Krzysztof Kolumb, przygotowując swoją drugą wyprawę do Ameryki. Spotykał się tutaj z mnichem Gasparem de Gorricio (Włochem) i przechowywał część dokumentów oraz cennych przedmiotów osobistych. W 1841 r. klasztor zakupił Anglik z Londynu – Charles Pickman i otworzył tutaj fabrykę ceramiczną.

Z okazji Wystawy Światowej wyspa została całkowicie zrewitalizowana – powstały ciągi kanałów, fontanny, wodospady i parki. Wybudowano sztuczne jezioro i wiele pawilonów, w tym najbardziej charakterystyczny – Torre Panorámica. Po wystawie obiekty zagospodarowano na różny sposób (park tematyczny, wystawa historyczna, rekonstrukcja portu sewilskiego z XVI wieku, kino Omnimax i tereny biznesowe).

Na wyspie zlokalizowany jest, zbudowany w latach 1997–1999, Stadion La Cartuja.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brigitte Hintzen-Bohlen, Sztuka i architektura – Andaluzja, Wydawnictwo Olesiejuk, Ożarów Mazowiecki, 2006, ss.110-111, ISBN 978-3-8331-5106-4.