Istota gąbczasta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przekrój podłużny przez kość

Istota gąbczasta, tkanka kostna gąbczasta, tkanka kostna beleczkowa (łac. substantia spongiosa, textus osseus spongiosus) – rodzaj drobnowłóknistej tkanki kostnej. Macierz pozakomórkowa tworzy blaszki kostne, które w tym przypadku luźno układają się w beleczki kostne, pomiędzy którymi znajduje się szpik kostny czerwony[1][2][3][4]. Beleczki są ułożone zgodnie z przebiegiem linii nacisku i naprężeń[5].

Występuje przede wszystkim w nasadach kości długich, a także we wnętrzu kości płaskich, krótkich i różnokształtnych. Istotę gąbczastą znajdującą się w kościach czaszki określa się mianem śródkościa[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 140.
  2. a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 191.
  3. Helena Przespolewska: Podstawy anatomii zwierząt domowych. Warszawa: Wydawnictwo "Wieś Jutra", 2009, s. 11. ISBN 83-89503-67-0.
  4. Maciej Zabel (red.), Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2013, s. 76, ISBN 978-83-7609-865-4.
  5. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 191–192.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.