Iwanówka (hala)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tereny dawnej hali (w Dolinie Iwaniackiej). Po lewej Kominiarski Wierch, ponad Iwaniacką Przełęczą Ciemniak
Widok z Grzesia. Widoczna polana Iwanówka

Iwanówka – dawna hala w Tatrach Zachodnich. Znajdowała się na południowo-zachodnich stokach Kominiarskiego Wierchu oraz północnych zboczach Doliny Iwaniackiej. Należała do niej polana Iwanówka leżąca u wylotu tej doliny do Doliny Starorobociańskiej. Nazwa hali pochodziła od nazwiska Iwan, które spotykane jest na Podhalu już od początku XVII wieku[1]. Była to hala samodzielna. Łączna jej powierzchnia wynosiła 102,94 ha, z tego pastwiska i halizny stanowiły 21,5 ha, zaś resztę lasy, kosodrzewina i nieużytki[2]. Polana Iwanówka z dość dobrym porostem trawy była koszona, właściwy wypas odbywał się na bardzo stromych stokach Kominiarskiego Wierchu i Ornaku oraz w lasach serwitutowych[2]. Po włączeniu tego obszaru do Tatrzańskiego Parku Narodowego i zaprzestaniu wypasu dawna hala zarasta lasem.

 Zobacz też: Hale tatrzańskie.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny żółty – żółty z Doliny Chochołowskiej. Początkowo biegnie razem z czarnym, na Iwanówce oddziela się od niego i prowadzi przez Iwaniacką Przełęcz do schroniska na Hali Ornak. Czas przejścia: 2:20 h, z powrotem 2:25 h
szlak turystyczny czarny – czarny z Doliny Chochołowskiej, zaczynający się przy leśniczówce i prowadzący całą Doliną Starorobociańską przez Starorobociańską Polanę i Starorobociańską Rówień aż do Siwej Przełęczy. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska: Wielka encyklopedia tatrzańska. Witold Henryk Paryski. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.