Kominy Dudowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolina Dudowa, tereny dawnej Hali Dudowej
Polana Jamy

Kominy Dudowe – dawna hala pasterska w Dolinie Dudowej i na północno-zachodnich zboczach Kominiarskiego Wierchu w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Jest ona własnością Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Do hali należała polana Jamy znajdującą się na wysokości średnio 1100 m n.p.m. oraz Wyżnia Dudowa Rówień znajdującą się na wysokości 1150–1230 m n.p.m.[1] Oddzielone są one od siebie lasem na stromym stoku górskim, przez który wielokrotnie przepędzane były owce i bydło, co doprowadziło do silnego zerodowania stoku. Łączna powierzchnia hali wynosiła 58,78 ha, w tym halizny stanowiły 8,8 ha, lasy 3,81 ha, reszta to nieużytki. Powierzchnia dodatkowych serwitutów w lasach wynosiła 170 ha. W 1963 r. wypasano na hali 233 owce (przeliczeniowe). Wypasano nie tylko na polanach, ale także na zerodowanych i gdzieniegdzie tylko zatrawionych stromych zboczach[2]. Obecnie w dalszym ciągu wypasana jest polana Jamy. Prowadzi się na niej tzw. wypas kulturowy[3].

Z rzadkich w Polsce roślin na hali tej występuje złoć mała[4].

Powyżej hali, w zboczu Kominiarskiego Wierchu, znajdują się jaskinie: Schron w Piecach, Schronisko przy Ścianach i Jaskinia pod Baranami[5].

 Zobacz też: Hale tatrzańskie.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Czas przejścia na podstawie mapy[6]:

szlak turystyczny czarny – przez środek Polany Jamy prowadzi znakowana czarno Ścieżka nad Reglami, a konkretnie jej końcowy odcinek z Doliny Kościeliskiej przez Przysłop Kominiarski i Niżnią Polanę Kominiarską do Doliny Chochołowskiej, gdzie wychodzi naprzeciwko Polany pod Jaworki.
  • Czas przejścia z Doliny Kościeliskiej na polanę: 1:55 h, z powrotem tyle samo
  • Czas przejścia z polany do Doliny Chochołowskiej: 5 min, ↑ 10 min

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  3. Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-22] (pol.).
  6. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.