Przejdź do zawartości

Izydor Ignacy Hawelski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eustachy
Izydor Ignacy Hawelski
Kraj działania

Królestwo Kongresowe

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1803
Stróża

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1868
Częstochowa

prowincjał (z prawami zastępcy generała zakonu)
Okres sprawowania

1842–48

proboszcz parafii pw. św. Zygmunta w Częstochowie
Okres sprawowania

1851–61

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

paulini

Śluby zakonne

1824

Prezbiterat

1827

Eustachy Ignacy Hawelski (ur. 23 czerwca 1803 w Stróży, zm. 8 czerwca 1868 Częstochowie) — paulin doktor teologii, przeor klasztoru.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 czerwca 1803 w Stróży k. Kalisza. W 1824 rozpoczął nowicjat w zakonie paulinów przyjmując imię Eustachy. Odbył studia na Jasnej Górze i przyjął święcenie kapłańskie w 1827. W latach 1828-33 studiował naukę teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1834 otrzymał tytuł doktora. Po powrocie na Jasną Górę wykładał teologię i filozofię oraz był prefektem drukarni. W latach 1842-48 był prowincjałem z prawami zastępcy generała zakonu. W latach 1851-61 był proboszczem parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Aresztowany w czasie poprzedzającym wybuch powstania styczniowego. W latach 1863-64 był więźniem Cytadeli w Warszawie. Zwolniony za kaucją, został w Krakowie przeorem klasztoru na Skałce.

Jest autorem opracowania "Krótkie podanie historii starożytnego obrazu Boga-Rodzicy Marii na Jasnej Górze"; Jasna Góra 1821, 1830 oraz "Wiadomości historycznej o starożytnym obrazie Boga-Rodzicy na Jasnej Górze"; Częstochowa 1847, 1862.

Zmarł 8 czerwca 1868 w Częstochowie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]