Przejdź do zawartości

Iżora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iżora
Ilustracja
Iżora w Kołpinie
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja

Obwód

 leningradzki

Rzeka
Długość 76 km
Powierzchnia zlewni

1000 km²

Źródło
Współrzędne

59°39′10,9″N 29°56′59,3″E/59,653028 29,949806

Ujście
Recypient Newa
Miejsce

Ust-Iżora

Współrzędne

59°48′15,9″N 30°36′12,4″E/59,804417 30,603444

Położenie na mapie obwodu leningradzkiego
Mapa konturowa obwodu leningradzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Iżora (ros. Ижора, fiń. Inkereenjoki) – rzeka w europejskiej części Rosji, lewy dopływ Newy. Długość rzeki wynosi 76 km, a powierzchnia zlewni 1000 km²[1].

Źródła rzeki znajdują się w pobliżu miejscowości Skworicy, na północny zachód od Gatczyny. Płynie przez rejon gatczyński i tosnieński obwodu leningradzkiego, a następnie w granicach Petersburga przez rejony kołpiński i puszkiński. Uchodzi do Newy w miejscowości Ust´-Iżora. Inne miejscowości leżące nad Iżorą to Kołpino oraz Kommunar.

W XI i XII wieku grupa Karelów powędrowała na ziemie na południe wzdłuż Iżory, tworząc z czasem odrębny lud, który od nazwy rzeki nazwano Iżorami[2][3]. W 1240 roku przy ujściu Iżory do Newy rozegrała się bitwa nad Newą, w której wojska Aleksandra Newskiego pokonały armię szwedzką.

Iżora posiada około 200 dopływów, z których 9 ma długość większą niż 10 km[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Государственный водный реестр: река ИЖОРА [online], textual.ru [dostęp 2017-10-30].
  2. Wixman, Peoples of the USSR: An Ethnographic Handbook, Routledge, 31 lipca 2017, ISBN 978-1-315-47540-0 [dostęp 2017-10-30] (ang.).
  3. a b Culture of the Leningrad Oblast [online], enclo.lenobl.ru [dostęp 2017-10-30] (ang.).