Józef Drzewiecki (1923–2012)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Drzewiecki
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1923
Janikowo

Data śmierci

27 grudnia 2012

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej

Józef Drzewiecki (ur. 23 marca 1923 w Janikowie, zm. 27 grudnia 2012[1][2]) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie średnie niepełne, z zawodu kierowca mechanik. Podczas II wojny światowej był więźniem obozu w Sachsenhausen. Po wojnie był kierowcą, a następnie kontrolerem technicznym w Motozbycie. W 1951 został kierowcą w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Państwowej Komunikacji Samochodowej. W latach 1949–1954 należał do Związku Młodzieży Polskiej, a od 1954 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w której pełnił funkcje sekretarza podstawowej organizacji partyjnej i członka egzekutywy Komitetu Dzielnicowego Poznań-Wilda. Był ławnikiem Kolegium do spraw Wykroczeń przy Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej. Działał również w Związku Zawodowym Transportowców i Drogowców. Był delegatem na IV i VII Zjazd PZPR. W 1972 i 1976 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Poznań. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności, której w trakcie VII kadencji był przewodniczącym.

Pochowany 2 stycznia 2013 na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[1] (pole 40, kwatera 4).

Grób Józefa Drzewieckiego na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]