Józef Macjon

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Marian Macjon (ur. 8 grudnia 1938 w Łodzi, zm. 13 kwietnia 2021)[1][2][3][4][5][6] – polski filolog klasyczny, językoznawca, nauczyciel akademicki języków klasycznych, a także tłumacz z tych języków.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Łodzi[7] oraz filologię klasyczną na Uniwersytecie Łódzkim. Uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy pt. Wpływ sofistów na twórczość Izokratesa. Był związany zawodowo z Katedrą Filologii Klasycznej Uniwersytetu Łódzkiego jako wykładowca łaciny, greki i metryki aż do emerytury w 2004 r. W latach 1983-2002 pełnił funkcję prezesa Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Filologicznego (następnie był uzyskał tytuł prezesa honorowego). Był związany z Klanem Ausran.[5][8][9]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O twórczości satyrycznej Piotra Rojzjusza „Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Naukowych ŁTN” 35 (1971), z. 5, s. 1–6
  • Ślady sofistycznej teorii względności dobra w pismach Izokratesa, „Meander” nr 3 (1980), s. 97–110
  • Jeszcze jeden motyw antyczny w poezji Juliusza Słowackiego, „Meander” nr 1–2 (1989), s. 53–67.
  • Obrona ucznia – z antycznych natchnień Juliusza Słowackiego, „Filomata” nr 415 (1993), cz. II, s. 179–196.
  • Z badań nad homeryzmami „Potopu” Henryka Sienkiewicza, „Collectanea Philologica” nr 1 (1995), s. 103–110.
  • „Naśladowanie” czcigodnego Tomasza a Kempis wobec dziedzictwa antyku, „Collectanea Philologica” nr 2 (1995), s. 183–188.
  • O początku twórczości ausrańskiej, [in:] Tradycje indoeuropejskie w ruchu ausrańskim, red. I. R. Danka, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2000, S. 20–29.

Wybrane prace przekładowe[edytuj | edytuj kod]

  • Hymn homerycki VI do Afrodyty i Hymn homerycki XXX do Ziemi Wszechmatki (Hymni Homerici: VI ad Venerem et XXX ad Tellurem Matrem Omnium) „Collectanea Philologica” nr 6 (2003), s. 9–12.
  • Kasper Siemek, Civis bonus = Dobry obywatel, Warszawa : Narodowe Centrum Kultury ; [Łódź] : Centrum Myśli Polityczno-Prawnej im. Alexisa de Tocqueville'a, 2018
  • Andrzej Maksymilian Fredro, Andreae Maximiliani Fredro Gestorum Populi Poloni sub Henrico Valesio, Polonorum postea verò Galliae Rege = Andrzeja Maksymiliana Fredry dzieje narodu polskiego za czasów Henryka Walezego, króla Polaków, potem zaś Francji, Warszawa : Narodowe Centruk Kultury : Wydawnictwo Sejmowe, 2019
  • Kasper Siemek, Lacon=Lakon, Warszawa : Narodowe Centrum Kultury, 2021

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Joanna Sowa, Józef Macjon (1938-2021) w pryzmacie pamięci, „Meander”, 2021, s. [13]-18.
  2. ↑ Martyna Kowalczyk, Dr Józef Macjon pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski [online], TVP3 Łódź, 10 czerwca 2022.
  3. ↑ Zmarł dr Józef Macjon [online], 14 kwietnia 2021.
  4. ↑ Zmarł dr Józef Macjon [online], Classica Mediaevalia et cetera, 13 kwietnia 2021.
  5. ↑ a b Anna Maciejewska, De Iosephi Macionis vita, „Collectanea Philologica”, 2013, s. 7-11.
  6. ↑ Zbigniew Rau, Wspomnienie : doktor Józef Marian Macjon, [w:] Kasper Siemek, Lakon, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2021, s. 72-75, ISBN 978-83-7982-440-3.
  7. ↑ Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny, wspomnienia. Henryk Władysław Skorek (red.). Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 498. ISBN 83-908655-0-5.
  8. ↑ Tradycje indoeuropejskie w ruchu ausrańskim, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2000.
  9. ↑ Joanna Rybowska, Joanna Sowa, Działalność Koła Łódzkiego PTF (1945-1990), [w:] Tradycje filologii klasycznej w regionie łódzkim, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2003, s. 67.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Macjon&oldid=73515595”