Józef Widawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Widawski
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1882
Bukaczowce

Data i miejsce śmierci

1942
Zamość

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1909

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Józef Widawski (ur. 11 grudnia 1882 w Bukaczowcach, zm. w 1942 w Zamościu) – polski ksiądz rzymskokatolicki, uczestnik wojny z bolszewikami 1920 i kawaler Krzyża Walecznych.

Studia filozoficzne i teologiczne ukończył na Seminarium Duchownym we Lwowie. W 1909 otrzymał święcenia kapłańskie i skierowany został jako wikariusz do parafii Kozowa, a w następnym roku do parafii w Bolechowie. Do marca 1916 był administratorem parafii Podmichale i Pustomyty oraz przez pewien czas wikariuszem w Stanisławowie.

W 1916, przez okres jednego miesiąca, był na froncie włoskim jako kapelan wojskowy, po czym powrócił do Lwowa i tam mieszkał do lipca 1917. W październiku tego roku przebywał jako kapelan wojskowy w Wiedniu.

4 lipca 1919 otrzymał nominację na wikariusza parafii Łabunie. 4 września tego roku został prefektem Seminarium Nauczycielskiego w Chełmie. Od 31 stycznia do 4 marca 1920 był rektorem kościoła poreformackiego w Chełmie. 27 marca 1920 został proboszczem parafii Moniatycze.

8 lutego 1921 Minister Spraw Wojskowych odznaczył go Krzyżem Walecznych nr 11.929 "za usiłowanie w dniu 6 września 1920 roku zdemontowania działa, które wpadło w ręce najeźdźcy". Razem z księdzem proboszczem odznaczony został wówczas 13 letni Marian Krasnopolski.

16 czerwca 1921 przystąpił do organizacji parafii przy kościele w Turowcu (dawnej cerkwi zrewindykowanej na rzecz katolików), lecz 1 października tego roku powierzono mu probostwo parafii Dub. Obowiązki proboszcza sprawował do 21 sierpnia 1923. 12 maja 1925 został proboszczem w Perespie, a 16 października tego powierzono mu stanowisko proboszcza parafii Majdan Sopocki. Od 3 marca 1926 jako rezydent mieszkał w domach prywatnych: w Majdanie Sopockim, Długim Kącie i Józefowie.

W 1942 został aresztowany przez gestapo i rozstrzelany w Zamościu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mariusz Leszczyński, Ks. Józef Widawski (1882-1942). Kapłani zamęczeni w latach 1939-45 na Ziemi Zamojsko-Lubaczowskiej, Tygodnik Katolicki Niedziela, edycja zamojska Nr 30/2004
  • Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1386 z 8 lutego 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 9 poz. 270