Język bwile
Wygląd
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
24,8 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bwc | ||
| IETF | bwc | ||
| Glottolog | bwil1245 | ||
| Ethnologue | bwc | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bwile – język z rodziny bantu używany w zambijskich prowincjach Luapula oraz południowo-wschodniej części Kongo. Liczbę mówiących tym językiem szacuje się na 24,8 tys.[1] W 1969 roku mówiło nim 12,4 tys. Zambijczyków[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bwile, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- ↑ Jouni Filip Maho: New Updated Guthrie List Online. 2009-06-04. [dostęp 2013-10-25].