Język kapauri
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
200 (2009)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | khp | ||
| IETF | khp | ||
| Glottolog | kapo1250 | ||
| Ethnologue | khp | ||
| BPS | 0990 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kapauri (a. kapaori, kapaoli, kapori)[1][2][3], także: neka, kapa[1] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 200 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jest używany przez mieszkańców wsi Pagai i Kamikaru w dystrykcie Airu (kabupaten Jayapura)[3]. Według katalogu Ethnologue jest zagrożony wymarciem. Posługują się nim głównie osoby dorosłe[2].
William A. Foley (2018) rozpatruje go jako samodzielną gałąź rodziny języków kaure[4]. Taką też klasyfikację prezentuje katalog Ethnologue (wyd. 25)[5]. Niewykluczone, że jest to jednak izolat (wyróżniono niewielką grupę możliwych wyrazów pokrewnych)[6]. Timothy Usher zalicza go do zachodniej grupy języków łańcucha Foja, łącząc go z językiem sause[1]. Søren Wichmann (2013) łączy go z rodziną nimboran oraz językami granicznymi[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Timothy Usher: Kapauri. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kapauri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Bahasa Kapori (Kapauri). [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 454.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaure, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-11] (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 455.
- ↑ Wichmann 2013 ↓, s. 337–339.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- Søren Wichmann: A classification of Papuan languages. W: Harald Hammarström, Wilco van den Heuvel (red.): History, contact and classification of Papuan languages. Port Moresby: Linguistic Society of Papua New Guinea, 2013, s. 313–386, seria: Language and Linguistics in Melanesia, Special Issue 2012. (ang.).