Przejdź do zawartości

Język kuchin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dinju Zhuh Kʼyuu
Obszar

Kanada, Stany Zjednoczone

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Terytoria Północno-Zachodnie
Ethnologue 7 wypierany
Kody języka
ISO 639-1 gw
ISO 639-2 gwi
ISO 639-3 gwi
IETF gwi
Glottolog gwic1235
Ethnologue gwi
WALS kth
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kuchin (kutchin; nazwa własna: Dinju Zhuh Kʼyuu; ang. Gwichʼin) – język z północnej gałęzi języków atapaskańskich, używany w Kanadzie (Terytoria Północno-Zachodnie – jeden z języków urzędowych, Jukon) i Stanach Zjednoczonych (Alaska)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gwichʼin, [w:] D.M. Eberhard, G.F. Simons, C.D. Fennig (red.), Ethnologue. Languages of the World, wyd. 25, Texas 2022; Hishinlaiʼ (Kathy R. Sikorski), Classroom culture and indigenous classrooms, Fairbanks 2008, s. 3, 5, 11 [zarchiwizowane z adresu 2017-10-31]; Languages overview [online], Office of the Northwest Territories Official Languages Commissioner / Bureau de la commissaire aux langues des Territoires du Nord-Ouest – olc-nt.ca; A. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa 1989, s. 143.