Język mwakai
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
340 (2003)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | mgt | ||
| IETF | mgt | ||
| Glottolog | mong1344 | ||
| Ethnologue | mgt | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język mwakai, także: mongol[2][3], mongol-kaimba[3] – język papuaski używany w prowincji Sepik Wschodni w Papui-Nowej Gwinei, przez ludność wsi Mongol i Kaimbal (Kaimba)[2]. Według danych z 2003 roku posługuje się nim 340 osób[1].
Nazwa mwakai oznacza „nie” lub „nic”. Nazwa mongol pochodzi od nazwy jednej z wsi[2]. Glottolog (4.6) wyróżnia dwa dialekty: kaimbal i mongol[3].
Jest spokrewniony z językami langam (pondi) i yaul (ulwa)[1][2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mongol, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c d Russell Barlow. Notes on Mwakai, East Sepik Province, Papua New Guinea. „Language and Linguistics in Melanesia”. 38, s. 37–99, 2020. ISSN 0023-1959. (ang.).
- ↑ a b c Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Mwakai. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-15)]. (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Mwakai-Pondi. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-15)]. (ang.).