Język północnotajski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Tajlandia i inne | |
| Liczba mówiących | 6 milionów | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki dajskie *Języki tajskie **Język kam muang | |
| Pismo/alfabet | lanna, tajskie | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Regulowany przez | ? | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-1↗ | th | |
| Kod ISO 639-2↗ | tai | |
| Kod ISO 639-3↗ | nod | |
| IETF | nod | |
| Glottolog | nort2740 | |
| SIL | {{{sil}}} | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Kam muang (taj. คำเมือง wymowa: kʰam mɯɑŋ; język kam muang: 
wymowa: kam mɯɑŋ) – język z grupy języków tajskich, używany przez 6 milionów osób w północnej części Tajlandii, w prowincjach Chiang Mai i Chiang Rai. Inne często spotykane nazwy tego języka to: lanna (od dawnego królestwa Lanna), język północno-tajski, język zachodnio-laotański[1]. Jest blisko spokrewniony ze standardowym językiem tajskim oraz językiem laotańskim, lecz tradycyjnie zapisywany jest odrębnym alfabetem lanna (yuan) wywodzącym się ze starego alfabetu mon. Obecnie coraz częściej używa się alfabetu tajskiego, natomiast pismo lanna nadal używane jest głównie przez mnichów buddyjskich.
Szyld w piśmie lanna w Chiang Mai
