Język yele
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
3750 (1998)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | yle | ||
IETF | yle | ||
Glottolog | yele1255 | ||
Ethnologue | yle | ||
WALS | yel | ||
SIL | yle | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język yele (rosselski, yela) – język papuaski używany w prowincji Milne Bay w Papui-Nowej Gwinei, zwłaszcza na wyspie Rossel[1]. W 1998 roku miał 3750 użytkowników[1]. Przypuszczalnie izolat[2], został zaliczony do zaproponowanej rodziny yele-zachodnionowobrytyjskiej[1].
Opisano jego słownictwo i gramatykę. Jest nauczany w szkołach podstawowych[1]. Znany z oryginalnej fonologii, dysponuje dużym zasobem spółgłosek koartykulowanych.
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Dialekty[2]
[edytuj | edytuj kod]- abaletti
- bou
- daminyu
- jaru
- jinjo
- wulanga
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Yele, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-04] (ang.).
- ↑ a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Yele. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-18)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Merritt Ruhlen: A Guide to the World's Languages, Vol. 1: Classification, 1987, s. 301–378. (ang.).