Jałowa Kiczera
Jałowa Kiczera (słow. Kýčera, 578 i 583 m n.p.m.) – szczyt w środkowej części Beskidu Niskiego, w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat. Przez szczyt biegnie granica państwowa polsko-słowacka.
Leży ok. 3,3 km na południowy wschód od Przełęczy Dukielskiej. Stanowi słabo wyróżnialne wypiętrzenie grzbietu w miejscu, w którym wododział, a z nim granica państwowa wyginają się na kształt położonej litery „S”. Granica państwowa biegnie przez niższy wierzchołek, wierzchołek wyższy leży ok. 200 m na południe od niej. Stoki miernie strome i słabo rozczłonkowane, wierzchowina szczytowa rozległa i dość połoga. W całości zalesiony. Stoki północne (polskie) odwadniają cieki źródłowe potoku Panna (Sołotwina), spływającego przez Zyndranową, natomiast stoki południowe (słowackie) – Komárnický potok, należący do dorzecza Ondavy.
Przez szczyt Jałowej Kiczery biegną znakowane szlaki turystyczne:
- szlak niebieski (tzw. "graniczny") na odcinku Przełęcz Dukielska - Czeremcha;
– czerwony szlak słowacki (biegnący ściśle granicą) na odcinku Przełęcz Dukielska - Przełęcz Beskid nad Czeremchą.
Na szczyt wyprowadza również czarno znakowany szlak łącznikowy od chatki studenckiej w Zyndranowej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.