Jadwiga Kuska
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 października 1919 |
| Data śmierci |
24 października 1992 |
| profesor | |
| Specjalność: nauk medycznych | |
| Alma Mater |
Śląska Akademia Medyczna w Katowicach |
| Doktorat |
1966 |
| Habilitacja |
1974 |
| Profesura |
1989 |
| 1959-1990 | |
| Uczelnia |
Śląska Akademia Medyczna w Katowicach |
| Odznaczenia | |
   
| |
Jadwiga Kuska (ur. 11 października 1919 w Babicach[1], zm. 24 października 1992[2]) – polska lekarka, nefrolog i internistka. Profesor dr hab. nauk medycznych. Zajmowała się w pracy zawodowej i naukowej zagadnieniami z nefrologii, gastroenterologii oraz endokrynologii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rodzinie rolników i po ukończeniu szkoły powszechnej pracowała na roli u rodziców. Po roku małżeństwa z rolnikiem z rodzinnej wsi owdowiała, ale do 1945 roku pracowała dalej na roli[2].
Po drugiej wojnie światowej pracowała w handlu w Spółdzielni Spożywców „Społem” w Zabrzu. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w Zabrzu, rozpoczęła studia medyczne na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej. Studia ukończyła w 1959 otrzymując dyplom lekarza medycyny z wyróżnieniem i rozpoczęła pracę w Wojewódzkiej Przychodni Endokrynologicznej w Zabrzu (1959-1962)[1].
W 1960 rozpoczęła pracę lekarza-wolontariusza w III Klinice Chorób Wewnętrznych w Bytomiu. Po przeniesieniu do Katowic i przemianowaniu na II Klinikę Chorób Wewnętrznych, przechodziła kolejne szczeble kariery medycznej, od asystenta do profesora zwyczajnego. Ukierunkowała swoje zainteresowania zawodowe na nefrologię i od 1964 pracowała w Ośrodku Dializy Pozaustrojowej. Jadwiga Kuska była współorganizatorką i kierowniczką (1978) Oddziału Dializ, przy Klinice Nefrologii w Katowicach[2].
W 1966 na podstawie dysertacji "Gammaglutamylotranspeptydaza w żółci" doktoryzowała się na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej (promotorem był profesor Kornel Gibiński). Następnym etapem w karierze naukowej prof. Kuski była habilitacja także na ŚlAM np. dysertacji pt.: "Studia nad wydzielaniem żółci u człowieka" (1974), tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskała w 1985, a profesora zwyczajnego w 1989[2].
Specjalizację I° z zakresu chorób wewnętrznych uzyskała w 1963, a II° w 1966 roku. W 1975 prof. Jadwiga Kuska została powołana została na stanowisko docenta ŚlAM. Po utworzeniu w 1975 Kliniki Nefrologii objęła funkcję zastępcy profesora ranciszka Kokota[1].
Dorobek naukowy prof. Jadwigi Kuski to autorstwo 51 artykułów naukowych (z nich 18 zamieszczonych w czasopismach zagranicznych) i współautorstwo 159 (z nich 67 za granicą). Była również współautorką podręczników: "O równowadze kwasowo-zasadowej w stanach fizjologii i patologii człowieka" (1968) i "Choroby wątroby i dróg żółciowych" (pod red. R. Brzozowskiego) (1984)[2].
Działalność w towarzystwach naukowych[edytuj | edytuj kod]
- European Dialysis and Transplant Association
- International Society for Artificial Organs
- Polskie Towarzystwo Lekarskie
- Towarzystwo Internistów Polskich: sekretarz Oddz. Śląskiego (1968-1971), członek zarządu Sekcji Gastroenterologii i Przemiany Materii (1971-1973), sekretarz Sekcji Nefrologii (1974-1976)
- Polskie Towarzystwo Nefrologiczne (przewodn. Oddz. Śląskiego)
- Polskie Towarzystwo Gastroenterologiczne
- Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich[1]
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- "Zasłużony Nauczyciel PRL"
- Złota odznaka „Zasłużony dla rozwoju województwa katowickiego”[1]
1 października 1990 przeszła na emeryturę, a 24 października 1992 zmarła.
Jadwiga Kuska jest pochowana na cmentarzu w Babicach koło Raciborza[2].