Przejdź do zawartości

Jakow Riabow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakow Pietrowicz Riabow
Я́ков Петро́вич Ря́бов
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1928
Szyszkiejewie

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 2018
Moskwa

Zawód, zajęcie

polityk

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Jakow Pietrowicz Riabow (ros. Я́ков Петро́вич Ря́бов, ur. 24 marca 1928 we wsi Szyszkiejewie w guberni penzeńskiej, zm. 17 kwietnia 2018 w Moskwie) – radziecki polityk, wicepremier ZSRR (1984-1986), członek KC KPZR (1971-1990), sekretarz KC KPZR (1976-1979).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

1942-1944 tokarz w fabryce, 1946 ukończył technikum inżynieryjne w Swierdłowsku, a 1952 studia wieczorowe na Uralskim Instytucie Politechnicznym. Technik-konstruktor w fabryce silników w Swierdłowsku, inżynier, starszy inżynier-konstruktor, kierownik grupy konstruktorskiej, szef wydziału specjalnego biura konstrukcyjnego, zastępca kierownika i kierownik warsztatu. 1954 wstąpił do KPZR, od 1958 sekretarz partyjnego komitetu fabrycznego. 1960-1963 I sekretarz Komitetu Rejonowego KPZR w Swierdłowsku, 1963-1966 I sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Swierdłowsku, 1966-1971 II sekretarz, a od 6 stycznia 1971 do 2 listopada 1976 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Swierdłowsku. Od 9 kwietnia 1971 do 2 lipca 1990 członek KC KPZR, od 26 października 1976 do 17 kwietnia 1979 sekretarz KC KPZR. Od kwietnia 1979 do maja 1983 I zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Planowania ZSRR, od 27 maja 1983 do 27 września 1984 przewodniczący Państwowego Komitetu ZSRR ds. stosunków gospodarczych z zagranicą w randze ministra ZSRR, od 27 września 1984 do 19 czerwca 1986 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 8 do 11 kadencji (1974-1989) i Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR (1963-1975), członek Prezydium Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR (1967-1971). Od 19 czerwca 1986 do 23 maja 1990 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ZSRR we Francji, następnie na emeryturze. 1992-2001 prezydent Stowarzyszenia Promocji Rozwoju Regionu Uralu. Pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]