Jamskie Turnie
49°09′36″N 20°00′44″E/49,160000 20,012222 Jamskie Turnie na prawo od szczytu Ostrej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2300 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
21 września 1907 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′36″N 20°00′44″E/49,160000 20,012222
| |
Jamskie Turnie (słow. Jamské veže) – grupa turni położonych w Jamskiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, odgałęziającej się od głównej grani odnogi Krywania w wierzchołku Krótkiej. Od Krótkiej Jamskie Turnie oddzielone są drobną Wyżnią Krótką Szczerbiną, a od sąsiadującej z nimi od południa Małej Krótkiej – wybitniejszą Krótką Szczerbiną[1].
Kolejno od Wyżniej Krótkiej Szczerbiny w grani Jamskich Turni znajdują się[2]:
- Wielka Jamska Turnia (Veľká jamská veža, ok. 2300 m[3]),
- Jamska Przehyba (Jamská priehyba),
- Pośrednia Jamska Turnia (Prostredná jamská veža),
- Pośrednia Jamska Szczerbina (Prostredná jamská štrbina),
- Pośrednia Jamska Przehyba (Prostredná jamská priehyba),
- Jamskie Zęby (Jamské zuby),
- Skrajna Jamska Przehyba (Predná jamská priehyba),
- Skrajna Jamska Turnia (Predná jamská veža, ok. 2220 m[3]),
- Skrajna Jamska Szczerbina (Predná jamská štrbina).
W przewodniku Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego własną nazwę ma jedynie Wielka Jamska Turnia[1].
Zachodnie stoki turni opadają do Krywańskiego Kotła w Dolinie Ważeckiej, natomiast wschodnie – do górnej części Doliny Suchej Ważeckiej[3].
Dawniej masyw nazywano Handlowymi Turniami. Pierwszego wejścia na turnie dokonali Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior 21 września 1907 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 148–149.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-25].
- ↑ a b c Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.