Jan Ferdynand Sapieha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Ferdynand Sapieha
Ilustracja
Herb
Lis
Rodzina

Sapiehowie herbu Lis

Data urodzenia

1629

Data śmierci

27 marca 1659

Ojciec

Mikołaj Sapieha

Matka

Jadwiga Anna Woyna

Jan Ferdynand Sapieha (ur. 1629, zm. 27 marca 1659) – cześnik wielki litewski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był młodszym synem Mikołaja i bratem Kazimierza Melchiadesa.

Od jesieni 1642 uczył się w Kolegium Nowodworskiego, a następnie podróżował po Europie Zachodniej.

Służbę wojskową zaczął w 1651, biorąc udział w bitwie pod Beresteczkiem i Białą Cerkwią. W kampanii 1653 brał udział w pułku pod dowództwem stryjecznego brata pisarza polnego koronnego Jana Fryderyka Sapiehy. W 1654 objął po bracie Kazimierzu Melchiadesie chorągiew kozacką. Na przełomie 1655/1656 na krótko przyjął protekcję szwedzką. Po przejściu na stronę Jana Kazimierza brał udział w walkach z Jerzym Rakoczym na Węgrzech (1657), a także w blokadzie Torunia w 1658, gdzie na krótko dostał się do szwedzkiej niewoli. W styczniu 1659 otrzymał urząd cześnika litewskiego.

Poseł nieznanego sejmiku na sejm nadzwyczajny 1653 roku[1].

Zmarł, prawdopodobnie otruty, 27 marca 1659. Swoje posiadłości poważnie zadłużył (zostawił prawie 60 tys. zł. długów). Rodziny nie założył. W testamencie spisanym w Kodniu 20 marca 1659 przekazał dobra kodeńskie swemu stryjecznemu bratu Janowi Fryderykowi

Odznaczał się podobno nadprzeciętną siłą fizyczną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 394.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]