Jan Gąsienica Ciaptak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gąsienica Ciaptak
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1922
Zakopane

Data i miejsce śmierci

29 października 2009
Zakopane

Klub

SN PTT Zakopane (1937–1949)
WKS Zakopane (1950–1966)

Jan Gąsienica Ciaptak (ur. 17 grudnia 1922 w Zakopanem, zm. 29 października 2009 tamże) – narciarz, olimpijczyk z Sankt Moritz, Oslo i Cortiny d’Ampezzo, trener. Przez długi czas znajdował się w pierwszej piętnastce narciarzy alpejskich świata, słynął ze świetnej techniki[1]. W zawodach alpejskich często startował bez treningu[1]. Słynne były przed laty pojedynki na nartach Ciaptaka z narciarzem Karlem Schranzem i Walterem Schusterem[2]. Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej. Zasłużony Mistrz Sportu[3] i Honorowy Obywatel Miasta Zakopanego, w którym mieszkał. Rodzice – Maciej i Anna z domu Karpiel. Miał żonę, Helenę Gąsienicę Roj i syna Macieja (ur. 1954, mistrz Polski i akademicki mistrz świata w narciarstwie alpejskim[3]).

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczął przed II wojną światową. Jego pierwszym klubem było SN PTT Zakopane. Pierwsze narty otrzymał od ojca[1]. W 1939 w międzynarodowych zawodach w Suchym Żlebie na Kalatówkach zajął 4. miejsce w slalomie specjalnym (udział w nim brali także Austriacy i Niemcy) i zwyciężył w zawodach junior slalom.

Był trzykrotnym uczestnikiem igrzysk olimpijskich. W 1948 na olimpiadzie w Sankt Moritz wystartował w konkursie skoków, zajmując 36. miejsce (skoczył 53 m i 61 m) z notą 180,8 pkt. oraz w konkurencjach alpejskich: zjeździe (37. miejsce z czasem 3:21.3), slalomie specjalnym (nie ukończył konkurencji) oraz w kombinacji alpejskiej (31. miejsce i 31.12 pkt.)[4]. Reprezentanci Polski startowali na starym sprzęcie, a trasy, na których rywalizowali, oceniali jako trudne[5]. Trasa zjazdu liczyła 3300 m długości i miała 890 m różnicy wysokości. Ciaptak nigdy nie hamował, nawet przed bramkami nie wytracał szybkości, stąd miał liczne kontuzje[3].

Na kolejnych igrzyskach, które odbyły się w Oslo w 1952, wystartował tylko w slalomie specjalnym, jednak konkurencji nie ukończył (ominął bramkę w drugim przejeździe[3]).

Dwa lata później wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Åre, gdzie zajął 8. miejsce w trójkombinacji alpejskiej, 18. w slalomie oraz 23. w slalomie gigancie[2].

W igrzyskach w Cortinie d’Ampezzo wystartował tylko w slalomie, zajmując w nim 16. miejsce[2].

Karierę sportową zakończył w 1966 roku. Miał wówczas 44 lata. Równocześnie rozpoczął pracę na stanowisku trenera. W 1970 rozstał się ze sportem i podjął pracę taksówkarza w Zakopanem. Zmarł 29 października 2009 roku[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

1948 Szwajcaria Sankt Moritz 37. miejsce (w zjeździe), 36. miejsce (w skokach), 31. miejsce (w kombinacji alpejskiej), nie ukończył slalomu
1952 Norwegia Oslo dyskwalifikacja w slalomie
1956 Włochy Cortina d’Ampezzo 16. miejsce (w slalomie)

Starty J. Gąsienicy Ciaptaka w skokach na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
36. 7 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze indywid. 53,0 m 61,0 m 180,8 pkt 47,3 pkt Petter Hugsted

Starty J. Gąsienicy Ciaptaka w narciarstwie alpejskim na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Dyscyplina/konkurencja Wynik Strata Zwycięzca
37. 2 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz zjazd 3:21,3 3:26,3 Henri Oreiller
NU 5 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz slalom - - Edy Reinalter
31. 2-4 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz kombinacja 31,12 27,85 Henri Oreiller
DQ 19 lutego 1952 Norwegia Oslo slalom - - Othmar Schneider
16. 31 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo slalom 3:40,0 0:25,3 Toni Sailer

Mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim[edytuj | edytuj kod]

1954 Szwecja Åre 8. miejsce (w kombinacji), 18. miejsce (w zjeździe), 23. miejsce (w slalomie gigancie)

Sukcesy krajowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz Polski w zjeździe (1948, 1949, 1952, 1954, 1955)
  • mistrz Polski w slalomie (1949, 1951, 1952, 1954, 1955, 1958, 1959, 1963)
  • mistrz Polski w slalomie gigancie (1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1959,1960)
  • mistrz Polski w kombinacji alpejskiej (1948, 1949, 1951, 1954, 1955, 1956, 1959)
  • mistrz Polski w sztafecie 4 × 10 km (1958)
  • wicemistrz Polski w zjeździe (1947, 1953, 1956)
  • wicemistrz Polski w slalomie specjalnym (1953)
  • wicemistrz Polski w slalomie gigancie (1952)
  • wicemistrz Polski w kombinacji alpejskiej (1947, 1958).
  • dziewięciokrotne zwycięstwo w Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny (1949-1960).

Mistrzostwa Polski w skokach[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca Źródło
4.[a] 3 lutego 1946 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-55 ind. 50,5 m 53,5 m 197,9 pkt 27,1 pkt Stanisław Marusarz [7]
5. 22 lutego 1948 Polska Karpacz Orlinek K-? ind. 45,5 m 46,0 m 196,5 pkt 14,2 pkt Stanisław Marusarz [8]
7. 7 lutego 1949 Polska Szczyrk Skalite K-? ind. 63,0 m 63,0 m 194,5 pkt 26,5 pkt Stanisław Marusarz [8]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Siódmy w rywalizacji międzynarodowej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Szatkowski 2006 ↓, s. 2.
  2. a b c Szatkowski 2006 ↓, s. 4.
  3. a b c d Gąsienica Ciaptak Jan. olimpijski.pl. [dostęp 2016-06-06].
  4. Jan Gąsienica Ciaptak. sports-reference.com. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-21)]. (pol.).
  5. Szatkowski 2006 ↓, s. 3.
  6. Zmarł Jan Gąsienica Ciaptak. Trzy razy brał udział w Igrzyskach. tygodnikpodhalanski.pl. [dostęp 2011-12-25]. (pol.).
  7. Andrzej Więcek: Mistrzostwa Polski w Narciarstwie klasycznym i alpejskim 1920-2013. Zamość: 2014, s. 25.
  8. a b Andrzej Więcek: Mistrzostwa Polski w Narciarstwie klasycznym i alpejskim 1920-2013. Zamość: 2014, s. 26-27.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]