Jan Hynek (rotmistrz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Hynek
Herb rodowy
Topór
Data urodzenia

ok. 1455

Data śmierci

1516

Ród

Hynkowie z Unienia

Rodzice

Marcin

Dzieci

Stanisław, Zygmunt, Bartłomiej, Piotr

Wojny i bitwy

Wojna polsko-turecka 1485-1503, Wojna litewsko-moskiewska 1507-1508, Bitwa pod Chocimiem (1509).

Administracja

podkomorzy łęczycki

Jan Hynek herbu Topór (ur.ok.1455 – zm. po 1516) – rycerz nadworny, rotmistrz jazdy obrony potocznej, podkomorzy łęczycki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie szlacheckiej Hynków herbu Topór, wywodzącej się z Unienia w powiecie łęczyckim. Był synem Marcina podsędka łęczyckiego i rotmistrza chorągwi jazdy (1477).

Jan studiował w Akademii Krakowskiej (1475). W latach 1474-1501 był rycerzem nadwornym króla Jana Olbrachta. Wziął udział w wyprawie czarnomorskiej, podczas wojny polsko-tureckiej. Około 1497 został mianowany podkomorzym łęczyckim. W 1501 przez pół roku jako rotmistrz dowodził 200 konną chorągwią jazdy obrony potocznej. Następnie powrócił do służby wśród żołnierzy nadwornych. Towarzyszył Aleksandrowi Jagiellończykowi w czasie pobytu króla na Litwie. W 1503 podróżował z Wilna do Połocka w sprawie wypłaty żołdu dla żołnierzy zaciężnych. 22 lutego 1506 sygnował przywilej królewski dla rajców Lwowa. 24 i 25 lipca wchodził w skład komisji, która spisała kosztowności i dobra umierającego króla. W 1508 wziął udział w wyprawie przeciw Moskwie, w roku następnym przeciw Mołdawii, walczył w zwycięskiej bitwie pod Chocimiem.

Zmarł po 1516, pozostawił czterech synów: Stanisława, Zygmunta, Bartłomieja i Piotra podkomorzego kamienieckiego, żołnierza nadwornego i rotmistrza obrony potocznej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]