Jan Mier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Mier herbu własnego (ur. prawdopodobnie w 1740 roku, zm. 1790) – poseł, kasztelan inflancki.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Jan Mier pochodził z rodziny szlacheckiej, jego ojciec Wilhelm Mier z pochodzenia był Szkotem, pułkownikiem w wojsku koronnym, dzierżawcą żup krakowskich[1], matka Katarzyna Barbara de domo Geschaw. Około 1770 roku poślubił hrabinę Mariannę Tarnowską, z którą miał synów Adama, Feliksa i Ksawerego oraz córkę Anastazję. Rodzeństwo: Józef i Marianna. Od jego nazwiska pochodzi nazwa Koszar Mirowskich, a także wybudowanych na ich miejscu Hal Mirowskich oraz osiedla Mirów w Warszawie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 488. ISBN 83-01-08836-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polski Słownik Biograficzny, t. 20, s. 802