Przejdź do zawartości

Jan Skolik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Skolik
Brzeziński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1913
Brzeziny Śląskie

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1942
Katowice

Stopień instruktorski

podharcmistrz

Data przyrzeczenia harcerskiego

około 1931

Organizacja harcerska

Związek Harcerstwa Polskiego

Jan Skolik (ur. 16 sierpnia 1913[1] w Brzezinach Śląskich, zm. 6 kwietnia 1942 w Katowicach) – polski harcerz, działacz ruchu oporu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie górniczej. W 1931 roku wstąpił do ZHP, a po dwóch latach został drużynowym brzezińskiej II Drużyny Harcerskiej im. Jana III Sobieskiego, którą prowadził do 1933 roku[1]. Po zaliczeniu kursów i zdaniu egzaminu komisyjnego zdobył instruktorski stopień podharcmistrza. W 1938 roku awansował na członka Komendy Chorągwi Śląskiej[1] i podjął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach.

W czasie okupacji hitlerowskiej organizował pracę konspiracyjną harcerzy w Piotrowicach (dziś dzielnica Katowic), był zastępcą komendanta Inspektoratu Katowice Okręgu Śląskiego ZWZ, występował pod pseudonimem „Brzeziński”. W ruchu oporu zaangażował się w działalność wywiadowczą, należał do organizacji „Młoda Polska”[1].

18 listopada 1940 roku[1] aresztowało go Gestapo pod zarzutem „organizowania zdrady stanu, celem oderwania gwałtem obszaru należącego do Rzeszy”. Trafił do Aresztu Śledczego w Katowicach, gdzie był torturowany, a 6 kwietnia 1942 roku stracił życie w wyniku zgilotynowania[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Kotucha: Brzeziny Śląskie: rys historyczny. Krzeszowice: Kubajak, 2008, s. 113. ISBN 978-83-87971-92-2.
  • Władysław Kotucha, Kronika 80-lecia Harcerstwa w Brzezinach Śląskich, 2000.