Przejdź do zawartości

Janusz Czecz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Czecz
Prawdziwe imię i nazwisko

Jan Janusz Czecz

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1928
Zaborze

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1998
Łódź

Zawód

operator filmowy

Współmałżonek

Barbara Bartman-Czecz

Janusz Czecz, właśc. Jan Janusz Czecz[1] (ur. 3 marca 1928 w Zaborzu[1][2], zm. 6 sierpnia 1998 w Łodzi[2]) – polski operator filmowy Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1949 mieszkał w Łodzi[1], gdzie studiował na Zaocznych Studiach Operatorskich w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej (1956–1959)[2][1]. Współpracował z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi, a w szczególności z Włodzimierzem Puchalskim i swoją żoną Barbarą Bartman-Czecz[1].

Był autorem zdjęć do ponad 300 filmów krótkometrażowych i seriali telewizyjnych[1]. Autor zdjęć do seriali takich jak: Gruby (1972), Siedem stron świata (1974), Kłusownik (1980) i materiałów przyrodniczych do serialu Janka (1989) oraz zdjęć do filmów: Na tropach Bartka (1982), Antek (1971)[2][2], czy filmów dokumentalnych Nietoperze (1956), Narty, gips i Zakopane (1957), Śladami Byrcynowych wspominków (1962), Wyścig ze śmiercią (1959), W turniach (1966), W Tatrzańskim Parku Narodowym (1971), Podhale (1975), Paryscy (1977)[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był mężem reżyserki i scenarzystki Barbary Bartman-Czecz (1934–2009)[1].

Został pochowany na cmentarzu katolickim przy ul. Szczecińskiej w Łodzi[2].

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • I nagroda Kongresu Ochrony Przyrody dla filmu „Skrzydlaci rycerze” (wspólnie z Włodzimierzem Puchalskim), Edynburg (1957)
  • III nagroda „Brązowy Smok Wawelski II” na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych dla filmu oświatowego „Flisacy” w reż. Stanisława Grabowskiego, Kraków 1963;
  • Nagroda „Trofeum Narodów” dla filmu „W turniach” na XVI Międzynarodowym Festiwal Filmów Górskich i Ekspoloracyjnych, Trydent 1967;
  • I nagroda „Złota Statuetka św. Ambrożego” za film „W turniach” na VIII Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych, Mediolan 1967;
  • „Złoty Światowid” w kategorii filmów dydaktycznych popularyzujących wiedzę za film „Rzecz o kormoranie czarnym” na V Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Dydaktycznych (wspólnie z Barbarą Bartman-Czecz), Łódź 1982[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Czecz Janusz [online], z-ne.pl [dostęp 2024-08-20].
  2. a b c d e f Janusz Czecz, [w:] FilmPolski.pl, FilmPolski [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  3. Janusz Czecz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-08-20].